NGC 2316

NGC 2316
Odkrywca	William Herschel
Data odkrycia	4 marca 1785
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Jednorożec
Typ	emisyjna i refleksyjna z gromadą gwiazd
Rektascensja	06h 59m 40,8s
Deklinacja	–07° 46′ 38″
Odległość	3588 ly (1,1 kpc)
Rozmiary kątowe	4' × 3'
	Charakterystyka fizyczna
	Alternatywne oznaczenia
	NGC 2317, LBN 1021, Parsamian 18

NGC 2316 (również NGC 2317) – mgławica emisyjna i refleksyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Jednorożca^[1]. Odkrył ją William Herschel 4 marca 1785 roku, jego odkrycie zostało później skatalogowane jako NGC 2316^[1]. Bindon Stoney (asystent Williama Parsonsa) 20 lutego 1851 roku^[1] niezależnie zaobserwował północno-wschodnią część tej mgławicy^[3], jego obserwacja została skatalogowana jako NGC 2317.

Mgławica ta powiązana jest z młodą (2-3 miliony lat) gromadą gwiazd, również nazywaną NGC 2316, która jest oddalona o ok. 3,6 tys. lat świetlnych od Słońca^[2]. Najjaśniejszą, północną część mgławicy stanowi obszar H II jonizowany przez gwiazdę typu widmowego B3^[2].

Zobacz też

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Courtney Seligman: NGC 2316. Celestial Atlas. [dostęp 2014-10-14]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c T. Velusamy, William D. Langer. Polycyclic Aromatic Hydrocarbon and H2 Emissions in the Ultraviolet-Dominated Region in NGC 2316. „The Astronomical Journal”. 136 (2), s. 602-613, sierpień 2008. DOI: 10.1088/0004-6256/136/2/602. (ang.).
↑ NGC 2317 w The NGC/IC Project. ngcicproject.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-28)]. (ang.)