NGC 770 (również PGC 7517 lub UGC 1463) – galaktyka eliptyczna (E1), znajdująca się w gwiazdozbiorze Barana. Została odkryta 3 listopada 1855 roku przez R.J. Mitchella – asystenta Williama Parsonsa[3].

NGC 770
Ilustracja
NGC 770 (SDSS)
Odkrywca

R.J. Mitchell

Data odkrycia

3 listopada 1855

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Baran

Typ

eliptyczna (E1)

Rektascensja

01h 59m 13,5s

Deklinacja

+18° 57′ 18″

Odległość

111 mln ly (34 Mpc[2])

Przesunięcie ku czerwieni

0,00882[1]

Jasność obserwowana

13,0m

Rozmiary kątowe

1,1' × 0,8'

Alternatywne oznaczenia
ARP 78, PGC 7517, UGC 1463, MCG 3-6-10, ZWG 461.16
Duża galaktyka spiralna NGC 772 i NGC 770 – mały jasny obiekt powyżej niej (Mount Lemmon SkyCenter)

NGC 770 jest w trakcie kolizji z sąsiednią, znacznie większą galaktyką spiralną NGC 772[2]. Ta para oddziałujących ze sobą grawitacyjnie galaktyk została skatalogowana jako Arp 78 w Atlasie Osobliwych Galaktyk[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. NGC 770 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b Ralf Kotulla et al.. Rescuing the Initial Mass Function for Arp 78. „The Astrophysical Journal Letters”. 688 (2), s. L65, 2008-12-01. DOI: 10.1086/595582. (ang.). 
  3. a b Courtney Seligman: NGC 770. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj