Nalot – utworzona przez grzyby mikroskopijne i lęgniowce bardzo cienka warstewka grzybni na podłożu, którym może być organizm żywiciela, jeśli są to grzyby pasożytnicze, lub substancja organiczna (np. drewno, kora, liście itp.) gdy są to saprotrofy. U grzybów pasożytniczych nalot może składać się tylko z trzonków konidialnych i powstających na nich zarodników konidialnych. Tego typu nalot jest charakterystyczny na przykład dla grzybów mikroskopijnych powodujących choroby roślin. Trzonki konidialne zazwyczaj wyrastają z aparatów szparkowych porażonych roślin, ale czasami przebijają ich skórkę i kutykulę. U grzybów z rodziny mączniakowatych nalot składa się nie tylko z trzonków konidialnych i konidiów, ale także ze strzępek grzybni rozwijającej się na powierzchni skórki porażonych roślin[1]. Z czasem, gdy grzybnia rozrastając się staje się gruba, wojłokowata, mówi się już nie o nalocie, lecz o opilśni[2].

Biały nalot Plasmopara nivea na listku podagrycznika pospolitego

Nalot jest jedną z oznak etiologicznych choroby roślin[1]. Występowanie nalotu, jego barwa i inne cechy morfologiczne mają znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków grzybów mikroskopijnych[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. Zofia Starck. Pobieranie i dystrybucja jonów, [w:] Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław, Fizjologia roślin, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 259–2271, ISBN 83-01-13753-3.
  3. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.