Napoleon Rouba
Napoleon Rouba (ur. 1860 w Dziewieniszkach[1], zm. 11 grudnia 1929 w Wilnie) – polski dziennikarz i krytyk literacki.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz i krytyk literacki |
Życiorys edytuj
Urodził się w niewielkim miasteczku w pobliżu Oszmiany. Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie wyjechał do Warszawy, aby na tamtejszym Uniwersytecie studiować na Wydziale Prawa[1]. Nie mógł się kształcić w Wilnie, ponieważ zaborca zamknął Uniwersytet Wileński. W 1890 był współzałożycielem wileńskiego Tajnego Towarzystwa Oświaty Narodowej. Pięć lat później powrócił do Wilna na stałe.
Był współpracownikiem czasopism ukazujących się w Wilnie i Warszawie, autorem recenzji teatralnych, sprawozdań, felietonów i reportaży[1]. Od 1905 przez dziesięć lat pracował w redakcji „Kuriera Litewskiego”, był redaktorem wydań i redaktorem odpowiedzialnym za całokształt publikacji. Napisał dwie powieści – w 1896 ukazała się w Wilnie Stryjowa spuścizna, a pięć lat później w Krakowie Żyrowisko litewskie[1]. Był wybitnym znawcą młodości Adama Mickiewicza, dzięki dociekliwości i badaniom literackim udało mu się ustalić wiele faktów, które zawarł w napisanej w 1898 książce Śladami Wieszcza. W 1909 napisał Przewodnik po Litwie i Białejrusi, będący alfabetycznym wykazem obiektów geograficznych, które znajdowały się na terenie sześciu sąsiadujących ze sobą guberni. Była to pierwsza tego typu publikacja.
Małżeństwo i dzieci edytuj
Jego żoną była Antonina z Kowzanów. Miał z nią pięcioro dzieci: Michała – artystę malarza, Józefa – architekta, Kazimierza, Mariana i Krystynę.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Almanach Literacki 1926, Wilno: nakładem Wil. Oddz. Polsk. Białego Krzyża, s. 47.