Narząd podkolanowy

Narząd podkolanowy[1] (łac. organum subgenuale) – narząd zmysłu występujący u niektórych owadów. Położony jest w dosiebnej części goleni, pod kolanem i składa się z od 10 do 50 skolopidiów, rozmieszczonych na planie półkola[1].

Neuroanatomia narządu podkolanowego u Troglophilus neglectus. Oznaczony jest on jako SGO, natomiast pIO to dosiebny narząd pośredni, a dIO to odsiebny narząd pośredni

Narząd ten jest odpowiedzialny głównie za percepcję wibracji podłoża, ale może odbierać także wysokie częstotliwości fal mechanicznych o wysokim natężeniu. Razem z narządem tympanalnym i narządem Johnstona współtworzą zmysł słuchu owadów[1].

Wrażliwość narządu podkolanowego różni się pomiędzy gatunkami. U prostoskrzydłych, błonkoskrzydłych i motyli sięga ona do 1 lub więcej kHz, podczas gdy u pluskwiaków kilkuset Hz[2]. U karaczana wschodniego wynosi od 25 do 6000 Hz, z maksimum osiąganym około 1500 Hz[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Paweł Migula: Podstawy fizjologii owadów. Katowice: Uniwersytet Śląski, 1990, s. 242-243. ISSN 0239-6432.
  2. Hansjochem Autrum, Wilfriede Schneider. Vergleichende Untersuchungen über den Erschütterungssinn der Insekten. „Zeitschrift für vergleichende Physiologie”. 31 (1), s. 77–88, 1948. DOI: 10.1007/BF00333879. ISSN 0340-7594.