Natalia Maszerawa
Natalia Maszerawa (biał. Ната́льля Машэрава; ros. Наталья Петровна Машерова, Natalia Pietrowna Maszerowa; ur. 18 kwietnia 1945 w Wilejce) – białoruska polityk, wiceprzewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Rosji i Białorusi (2000–2004).
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| deputowana do Izby Reprezentantów | |
| Okres | |
Z wykształcenia jest filologiem – ukończyła studia na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym. Pracowała jako wykładowczyni, m.in. w Katedrze Rosyjskiej Literatury Sowieckiej Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, a także jako starszy pracownik naukowy Wydziału Skuteczności Pracy Ideologicznej Laboratorium Naukowo-Badawczego Badań Społecznych BUP. Pełniła obowiązki prezesa Białoruskiego Związku na rzecz Pomocy Ofiarom Awarii w Czarnobylu im. Piotra Maszerowa „Znicz”. Była redaktorką naczelną „Nowej Gazety Ludowej” oraz białorusko-rosyjskiego czasopisma „Znicz”. W 2000 została wybrana deputowaną do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II kadencji w okręgu nr 102 – pokonała m.in. byłego premiera Michaiła Czyhira. Była przewodniczącą Komisji ds. Polityki Informacyjnej i Współpracy z Organizacjami Społecznymi oraz członkiem związku deputowanych „O związek Ukrainy, Białorusi i Rosji”. W latach 2000–2004 pełniła obowiązki wiceprzewodniczącej Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Rosji i Białorusi. W 2001 roku pełniła w nim funkcję przewodniczącej Komisji ds. Polityki Informacyjnej i Współdziałania z Organizacjami Społecznymi. Komisja ta liczyła w tamtym czasie 8 członków[1].
Kandydowała w wyborach prezydenckich w 2001, jednak ostatecznie nie zebrała wystarczającej liczby podpisów w celu rejestracji.
Jest córką I sekretarza KPB Piotra Maszeraua. Zamężna, ma syna i dwie córki.
Przypisy edytuj
- ↑ Екадумава 2011 ↓, s. 507
Bibliografia edytuj
- Ірына Екадумава: Структура кіраўнічых органаў саюзнай дзяржавы Расіі і Беларусі. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 501–511. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).