Natalja Sindiejewa
Natalja Władimirowna Sindiejewa ros. Наталья Владимировна Синдеева, IPA: [nɐˈtalʲjə sʲɪnˈdʲejɪvə] (ur. 11 czerwca 1971 w Miczuryńsku) – rosyjska dziennikarka, założycielka, główna właścicielka i CEO holdingu medialnego Dożd[1][2], który obejmuje kanał telewizyjny Dożd (Deszcz), magazyn internetowy Republic.ru i magazyn Big City. Jest współzałożycielką i była główną producentką stacji radiowej Srebrny deszcz. Ufundowała anty-nagrodę Srebrny kalosz. Jest trzykrotną laureatką nagrody „Menadżer mediów Rosji”[3][4][5] i honorowym akademikiem Rosyjskiej Akademii Radiowej[6].
 Natalja Sindiejewa, 2015 | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1971 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka, wydawca, menedżerka mediów |
| Alma Mater |
Instytut Pedagogiczny w Miczuryńsku |
| |
Wczesne życie i edukacja edytuj
Natalja Sindiejewa urodziła się w Miczuryńsku w rodzinie wojskowego dentysty[7]. Jednak od 3 roku życia była wychowywana przez swoją babcię i dziadka[7][8]. Jako dziecko ukończyła szkołę baletową, studiowała muzykę i tańce ludowe.
W 1992 ukończyła studia w Instytucie Pedagogicznym w Miczuryńsku, gdzie otrzymała stopień nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej i matematyki[6][9][10].
W 2006 roku ukończyła Stockholm School of Economics Russia (oddział zagraniczny Wyższej Szkoły Handlowej w Sztokholmie) na kierunku rozwoju biznesu Entrepreneur Essential 4[11].
Kariera edytuj
Po ukończeniu studiów w 1992 roku przeniosła się do Moskwy. Na początku pracowała we włoskiej firmie odzieżowej i nad projektem nocnego show na wodzie w basenie Czajka. Pracując jako promotor na jednej z wystaw, Sindiejewa spotkała się z producentem Pawłem Waszczekinem, a później została jego osobistą asystentką[10]. W tym czasie nawiązała kontakty z przyszłymi, kluczowymi postaciami rosyjskich mediów: Siergiejem Kożewnikowem, założycielem Russian Media Group, producentem radiowym Michaiłem Kozyriewem, Andriejem Wulfem i Otarem Kuszanaszwilim[11]. W 1993 roku przeniosła się do kanału telewizyjnego 2x2, gdzie awansowała od sekretarki do producentki programu Tysiąc i jedna noc (Тысяча и одна ночь)[9].
Podczas pracy w 2x2 Natalja poznała swojego przyszłego męża Dmitrija Sawickiego i razem z nim zaczęła tworzyć stację radiową Srebrny deszcz[9]. Podczas pracy w radiu Sindiejewa poznała rosyjskiego biznesmena i restauratora Jamila Asfariego[12], który został jej drugim mężem. W 2002 roku para doczekała się syna Luca[11].
W 2004 otrzymała swoją pierwszą nagrodę Menadżera mediów Rosji w kategorii Radio[3][11].
W 2005 roku, na meczu klubu piłkarskiego Chelsea, Sindiejewa spotkała bankiera Aleksandra Winokurowa[10], który był wówczas szefem banku inwestycyjnego KIT Finance. W 2006 roku Sindiejewa i Winokurow pobrali się, a w 2009 roku urodziła się ich córka Aleksandra[11]. Wraz z Winokurowem, który stał się głównym inwestorem, Sindiejewa stworzyła holding medialny Dożd.
2 lutego 2020 roku Sindiejewa ogłosiła na antenie własnego programu, że zdiagnozowano u niej raka piersi[13][14].
1 marca 2022, w związku z nadawaniem w Dożd informacji na temat inwazji Rosji na Ukrainę, rosyjskie władze zablokowały nadawanie stacji w Rosji. W związku tym 3 marca Sidniejewa podjęła decyzję o tymczasowym zawieszeniu działalności stacji[15].
20 marca 2022 Natalja Sindiejewa napisała list otwarty do rosyjskich kobiet mediów[16]. List skierowała do swoich wieloletnich znajomych: do dziennikarki, prezenterki i producentki Tiny Kandelaki, do redaktor naczelnej RT Margarity Simonian oraz do rzeczniczki MSZ Mariji Zacharowej. W swoim liście prosi swoje znajome, by przestały wspierać wojnę na Ukrainie i znalazły w sobie siłę, by zerwać z pracą dla rosyjskiej propagandy. Wyraziła również uznanie dla odwagi Mariny Owsiannikowej, dziennikarki, która 14 marca zaprotestowała przeciwko rosyjskiej agresji wojennej na Ukrainę w telewizji Pierwyj kanał[16][17][18].
Nagrody edytuj
W 2004 roku Sindiejewa została laureatką nagrody Menadżer mediów Rosji w kategorii Radio – „za innowacyjne i niestandardowe podejście do off-airowych kampanii promocyjnych stacji”[3]. Nagrodę tę otrzymała ponownie w 2011 „za stworzenie nowego kanału telewizyjnego na żywo dla nieobojętnych osób” oraz w 2014 „za promocję projektów społecznych w TV Rain”[4][5].
W 2016 roku Sindiejewa otrzymała Nagrodę MHG od Moskiewskiej Grupy Helsińskiej (MHG) za rozwój tradycji ochrony praw człowiek wśród młodych ludzi[19]. W uzasadnieniu nagrody MHG zwraca uwagę, że właścicielka stacji Dożd stworzyła medium, w którym nadawane są relacje z masowych akcji protestacyjnych, z rozpraw w ważnych społecznie procesach i zamieszcza wywiady z obrońcami praw człowieka i ekspertami społeczeństwa obywatelskiego[20].
Przypisy edytuj
- ↑ AFP w Moskwie, Independent Russian TV channel subjected to extremism investigation [online], the Guardian, 7 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-21] (ang.).
- ↑ Leonid Bershidsky, Russia’s Independent Dozhd TV Channel Audited Amid Protest Coverage [online], The Moscow Times, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2022-03-21] (ang.).
- ↑ a b c Национальная премия в области медиабизнеса 2004 [online], www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
- ↑ a b Национальная премия в области медиабизнеса 2011 [online], www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
- ↑ a b Национальная премия в области медиабизнеса 2014 [online], www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
- ↑ a b Российская Академия Радио [online], radioacademy.ru, 23 grudnia 2014 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-23].
- ↑ a b Радио ЭХО Москвы :: Без дураков, 08.11.2011 22:10: Наталья Синдеева [online], msk.ru [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-14].
- ↑ Nie da się zastraszyć Kremlowi. Kim jest Natalia Sindiejewa [online], Onet Kultura, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-03-21] (pol.).
- ↑ a b c Наталья Синдеева | 100 самых влиятельных женщин [online], ria.ru, 20 września 2015 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-20].
- ↑ a b c Наталья Синдеева: бизнесвумен от радио [online], www.luxemag.ru [dostęp 2022-03-20].
- ↑ a b c d e Наталья Синдеева: фото, биография, фильмография, новости - Вокруг ТВ. [online], vokrug.tv [dostęp 2022-03-20] (ros.).
- ↑ Наталья Синдеева – Про меня [online], snob.ru [zarchiwizowane z adresu 2020-08-15] (ros.).
- ↑ Рак. Нужно ли с ним бороться, как научиться говорить с врачом и почему не нужно жалеть людей с онкологическими заболеваниями? [online], web.archive.org, 6 marca 2021 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-06].
- ↑ «Я его приняла внутри себя». Гендиректор «Дождя» Наталья Синдеева призналась, что у неё рак [online], fontanka.ru, 2 lutego 2020 [dostęp 2022-03-21].
- ↑ Russian TV channel says it is temporarily halting work [online], Reuters, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-05].
- ↑ a b Natalja Sindiejewa, «Хватит смертей, хватит злобы, хватит крови, всего этого хватит и нам, и нашим детям» Обращение Натальи Синдеевой к Тине Канделаки, Маргарите Симоньян и Марии Захаровой [online], Nowaja gazieta, 20 marca 2022 [dostęp 2022-03-20] (ros.).
- ↑ ‘They’re lying to you’: Russian TV employee interrupts news broadcast [online], the Guardian, 14 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
- ↑ Russian state TV editor interrupts live news broadcast with anti-war message [online], Meduza [dostęp 2022-03-14] (ang.).
- ↑ MHG, Лауреаты Премии МХГ в области защиты прав человека за 2016 год [online], mhg.ru, 2016 [dostęp 2022-03-20].
- ↑ MHG, Лауреаты Премии Московской Хельсинкской Группы в области защиты прав человека в 2016 году [online], 2016 [dostęp 2022-03-21].