Negocjacje trójstronne

Negocjacje trójstronne – rozmowy między trzema zainteresowanymi stronami, których celem jest uzyskanie kompromisowego stanowiska.

W Polsce tym określeniem nazywa się w szczególności rozmowy między rządem, pracobiorcami (związki zawodowe) i pracodawcami w ramach Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Zasady tych negocjacji są regulowane m.in. konwencją nr 144 Międzynarodowej Organizacji Pracy. W Polsce komisja trójstronna ustala wskaźnik maksymalnego rocznego przyrostu wynagrodzeń dla sektora publicznego. Przekroczenie wskaźnika pociąga za sobą sankcje ekonomiczne w stosunku do dyrektorów.

Rola negocjacji w kształtowaniu poziomu rozpiętości dochodów w państwach europejskich jest znaczna – w praktyce dominuje negocjacyjny typ polityki dochodowej. Jego przejawami są:

• koordynacja przetargów płacowych – umów zbiorowych obowiązujących w różnych branżach (rząd sprzyja powstawaniu i podpisywaniu układów nawet wtedy, gdy w branży nie występują przedsiębiorstwa publiczne)
• arbitraż w którym rząd rozstrzyga spory między pracodawcami a pracobiorcami

Bibliografia

• Polityka gospodarcza pod redakcją Bolesława Winiarskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.