Niżni Jamnicki Staw
Niżni Jamnicki Staw (słow. Nižné Jamnícke pleso, 1732[1] m n.p.m.) – jeden z dwu Jamnickich Stawów w słowackich Tatrach Zachodnich. Położony jest w górnej części Doliny Jamnickiej, na dolnym tarasie Kotła Jamnickich Stawów, pod zboczami Wołowca i Łopaty (poniżej Dziurawej Przełęczy). Znajduje się w zagłębieniu kotła lodowcowego. Od pozostałej części doliny oddzielony jest wałowatym wzniesieniem Stawiańskiego Wierchu. Pomiary wykonane w 1935 r. przez Jerzego Młodziejewskiego: głębokość 8,1 m, powierzchnia 0,952 ha, rozmiar 161 × 84 m. Nowsze pomiary (sprzed 1971 r.): powierzchnia 1,13 ha, rozmiar 178 × 95 m. Staw ma pojemność ok. 17 000 m³. Dno stawu ma dwa zagłębienia; ich głębokość – 3 m i 8,1 m. Staw zasilany jest przez niewielki potok spływający z Wyżniego Jamnickiego Stawu. Ze stawu wypływa zaś Jamnicki Potok. Otoczenie stawu jest trawiasto-kamieniste. Dawniej w okolicach stawu wypasali mieszkańcy miejscowości Kokawa. Od nazwy tej miejscowości pochodzi nazwa Kokawskich Ogrodów – porośniętego bujną roślinnością rozszerzenia dna doliny, położonego poniżej stawu. Od kiedy zaprzestano tu wypasu, okolice stawu stopniowo porastają kosodrzewiną.
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
1732 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
1,13 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°12′13″N 19°46′16″E/49,203611 19,771111
| |
To o tej okolicy pisał w 1862 r. Kazimierz Łapczyński: „Dolinka Do Dziurawego, całkowicie zasypana łomami granitów, dwoma szmaragdowymi jeziorami wiecznie na skrajny Rohacz spogląda”.
Szlaki turystyczne
edytujCzasy przejścia podane na podstawie mapy[2].
– od autokempingu „Raczkowa” przez rozdroże Niżnia Łąka, Dolinę Jamnicką i Jamnicką Przełęcz na Wołowiec.
- Czas przejścia z autokempingu do rozdroża w Dolinie Jamnickiej: 2:30 h, ↓ 2 h
- Czas przejścia z rozdroża na Jamnicką Przełęcz: 1:45 h, ↓ 1:20 h
- Czas przejścia z przełęczy na Wołowiec: 20 min, ↓ 15 min
Przypisy
edytuj- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
Bibliografia
edytuj- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Zofia Radwańska-Paryska: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.