Nicholas Jacquier (ur. 1410, zm. 1472 w Lille) – francuski dominikanin i inkwizytor.

Nicholas Jacquier
Data urodzenia

1410

Data i miejsce śmierci

1472
Lille

Inkwizytor
Okres sprawowania

1465-1472

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

dominikanie

Strona tytułowa Flagellum Haereticorum Fascinariorum (wydanie z 1581 roku)

Pełnił funkcję inkwizytora w belgijskiej miejscowości Tournai (1465) oraz w położonym na północny Francji Lille (1468-1472). W roku 1466 występował przeciwko Husytom w Czechach. Zajmował się także demonologią. Stawiano go na równi z innymi późniejszymi demonologami francuskimi[1] - Jeanem Bodinem i Nicholasem Rémim.

Jacquier uznawał czarnoksięstwo za nową odmianę herezji[1]. Był jednym z pierwszych inkwizytorów odrzucających tezy zawarte w Canon Episcopi, m.in. o nierealności sabatów czarownic[2].

Jego najsłynniejszym dziełem był ukończony w 1458 roku Bicz heretyckich związków. Piętnował w nim duchownych, którzy uważali, że oskarżenia o czary oparte są na całkowicie urojonych zarzutach. Do sekty czarowników należały według niego nie tylko kobiety, ale też mężczyźni (w tym księża i zakonnicy), którzy oddawali cześć diabłu i składali ofiary demonom[2].

Wybrane dzieła

edytuj
  • Tractatus de Calcatione Demonum (1452) - traktat skierowany przeciwko sektom heretyckim.
  • Flagellum Haereticorum Fascinariorum (tłum. Bicz heretyckich związków)[2] (1458) - traktat skierowany przeciwko czarownicom, zwalczał poglądy zawarte w Canon Episcopi.

Przypisy

edytuj
  1. a b Rossell Hope Robbins, Encyklopedia czarów i demonologii, Warszawa 1998, s. 158-159.
  2. a b c Kurt Baschwitz, Czarownice. Dzieje procesów o czary, Warszawa 1971, s. 73.