Niedomiar zmiennoprzecinkowy

Niedomiar zmiennoprzecinkowy, w skrócie niedomiar (ang. underflow) – stan podczas obliczeń arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, gdy wartość bezwzględna uzyskanego wyniku jest mniejsza niż najmniejsza liczba większa od zera możliwa do zapisania w rejestrze lub pamięci.

Prostym przykładem wygenerowania niedomiaru zmiennoprzecinkowego jest podniesienie do kwadratu najmniejszej dodatniej liczby zmiennoprzecinkowej. Na przykład dla 32-bitowych liczb zmiennoprzecinkowych w standardzie IEEE 754 można zapisać

$1,18\cdot 10^{-38}\times 1,18\cdot 10^{-38}=3,24\cdot 10^{-76}$

Uzyskany wynik nie mieści się w zakresie dopuszczalnych wartości powodując niedomiar.

Sposoby obsługi niedomiaru

Wystąpienie niedomiaru nie jest błędem krytycznym. Powoduje jedynie zmniejszenie dokładności obliczeń, lecz obliczenia mogą być kontynuowane. Jego obsługa może być następująca:

• Zwracanym wynikiem jest zero.
• Zwracany wynik jest w postaci nieznormalizowanej.
• Generowany jest wyjątek jako sygnał utraty dokładności.
• Generowany jest błąd, a program jest przerywany.

Zobacz też

• Nadmiar
• Błąd przybliżenia
• NaN
• Przekroczenie zakresu liczb całkowitych

Bibliografia

• BogusławB. Butryło BogusławB., Standard IEEE 754. Przetwarzanie liczb zmiennoprzecinkowych, Białystok 2012 [dostęp 2013-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-05] .

Linki zewnętrzne

• DanD. Zuras DanD., Re: question about underflow detection [online], 11 sierpnia 2011 [dostęp 2013-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-05]  (ang.).