Wikipedia

Nightclubbing

album Grace Jones

Nightclubbing – piąty album muzyczny jamajskiej piosenkarki Grace Jones wydany w 1981 roku przez Island Records.

Nightclubbing
Wykonawca albumu studyjnego
Grace Jones
Wydany

11 maja 1981

Nagrywany

1980–1981

Gatunek

new wave, reggae, dub, funk

Długość

38:40

Wydawnictwo

Island Records[1]

Producent

Chris Blackwell, Alex Sadkin[2]

Oceny
Album po albumie
Warm Leatherette
(1980) 		Nightclubbing
(1981) 		Living My Life
(1982)

Album został wyprodukowany przez Chrisa Blackwella i Alexa Sadkina; muzycznie kontynuował on nowofalowe brzmienie z elementami reggae zapoczątkowane na Warm Leatherette. W nagraniach Jones ponownie wspomagali m.in. jamajscy muzycy Sly & Robbie i Uziah Thompson. Androgyniczny wizerunek artystki na okładce zaprojektował jej ówczesny partner, Jean-Paul Goude. Oprócz premierowych kompozycji, płyta zawierała covery z repertuaru takich wykonawców jak Flash and the Pan, Bill Withers, Iggy Pop i Astor Piazzolla. „Pull Up to the Bumper” i „I've Seen That Face Before (Libertango)” stały się jednymi z najbardziej znanych przebojów Grace Jones. Sam album był jej największym dotychczasowym sukcesem komercyjnym i otrzymał też przychylne recenzje. Czasopismo NME uznało Nightclubbing za najlepszą płytę roku 1981[7], w swoich rocznych zestawieniach krążek umieściły też takie magazyny jak Melody Maker i Sounds[8]. Płyta była promowana trasą koncertową A One Man Show. W 2014 roku ukazała się rozbudowana, dwupłytowa edycja albumu.

Lista utworów edytuj

Strona A
  1. „Walking in the Rain” – 4:18
  2. „Pull Up to the Bumper” – 4:41
  3. „Use Me” – 5:04
  4. „Nightclubbing” – 5:06
Strona B
  1. „Art Groupie” – 2:39
  2. „I've Seen That Face Before (Libertango)” – 4:30
  3. „Feel Up” – 4:03
  4. „Demolition Man” – 4:03
  5. „I've Done It Again” – 3:51

Notowania i certyfikaty edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Grace Jones – Nightclubbing. Discogs. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  2. ↑ a b Andy Kellman: Grace Jones – Nightclubbing. AllMusic. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
  3. ↑ Robert Christgau: Consumer Guide Album. www.robertchristgau.com. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  4. ↑ Andy Beta: Nightclubbing: Grace Jones. Pitchfork. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  5. ↑ Kris Needs: Nightclubbing: Deluxe Edition | Grace Jones. Record Collector. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  6. ↑ Simon Ludgate. Grace and Danger. „Record Mirror”, s. 23, 1981-05-16. Londyn. (ang.). 
  7. ↑ 1981 Best Albums And Tracks Of The Year. www.nme.com, 2016-10-10. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  8. ↑ Best Albums of 1981. „Sounds”, 1981-12-19. Londyn. (ang.). 
  9. ↑ David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. 1993, s. 160. ISBN 0-646-11917-6. (ang.).
  10. ↑ Fernando Salaverri: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. 2005. ISBN 84-8048-639-2. (hiszp.).
  11. ↑ Discografie Grace Jones. dutchcharts.nl. [dostęp 2009-10-15]. (niderl.).
  12. ↑ GRACE JONES - NIGHTCLUBBING. www.offiziellecharts.de. [dostęp 2021-02-02]. (niem.).
  13. ↑ Discography Grace Jones. norwegiancharts.com. [dostęp 2009-10-15]. (ang.).
  14. ↑ Discography Grace Jones. charts.nz. [dostęp 2009-10-15]. (ang.).
  15. ↑ Grace Jones - Chart History - Billboard 200. www.billboard.com. [dostęp 2021-02-01]. (ang.).
  16. ↑ Discography Grace Jones. swedishcharts.com. [dostęp 2009-10-15]. (ang.).
  17. ↑ Official Albums Chart Top 75: 24 May 1981 - 30 May 1981. Official Charts Company. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  18. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 1997 Albums. www.aria.com.au. [dostęp 2021-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-10)]. (ang.).
  19. ↑ Gold-/Platin-Datenbank. www.musikindustrie.de. [dostęp 2021-02-02]. (niem.).
  20. ↑ NZ Top 40 Albums Chart. nztop40.co.nz. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nightclubbing&oldid=69420120”