Nikołaj Briedow
Nikołaj Emiliewicz Briedow (ros. Николай Эмильевич Бредов, ur. 15 listopada 1873, zm. 1945(?)) – carski i białogwardyjski generał lejtnant, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej, I wojny światowej i wojny domowej w Rosji, absolwent Nikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego (1901), brat Fiodora Emiliewicza Briedowa.
| |
 generał lejtnant
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Nikołaj Emiliewicz Briedow |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci |
1945 (?) |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1889–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna rosyjsko-japońska, |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Po wybuchu rewolucji październikowej był jednym z dowódców rosyjskiej Armii Ochotniczej, walczącej z bolszewikami na południu Rosji. W 1920 roku korpus gen. Briedowa, złożony z ok. 15–16 tys. żołnierzy, został internowany w Polsce na mocy umowy zawartej 1 marca 1920 roku w Sołobkowicach przez gen. Briedowa i delegację polską z rtm. ks. Radziwiłłem[1]. Część podkomendnych Briedowa weszła w skład 3 Armii Rosyjskiej, tworzonej na terytorium Polski jako jednostka sił zbrojnych pod komendą gen. Piotra Wrangla[1]. W sierpniu 1920 roku Briedow z częścią żołnierzy przedostał się z Polski na Krym, docierając do Teodozji i łącząc się z wojskami gen. Wrangla.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego przebywał na emigracji w Turcji i Bułgarii. W 1945 roku został aresztowany przez NKWD na terenie Bułgarii. Jego dalsze losy nie są znane.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b J. Gdański: Kozacy, Rosjanie i Ukraińcy po stronie polskiej w wojnie 1920 r.. ioh.pl. [dostęp 2011-06-03]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Biografia Nikołaja Briedowa (ros.)