Nikodem Puzyna herbu Oginiec (ur. 15 września 1753, zm. 22 października 1819) – biskup katolicki.

Nikodem Puzyna
Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

15 września 1753

Data śmierci

22 października 1819

Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania

1814-1819

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

1776

Nominacja biskupia

26 września 1814

Sakra biskupia

24 czerwca 1817

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 czerwca 1817

Konsekrator

Adam Kossakowski

Współkonsekratorzy

Szymon Michał Giedroyć
Adrian Hołownia

Życiorys

edytuj

Wyświęcony na księdza w 1776, 26 września 1814 mianowany biskupem pomocniczym wileńskim i tytularnym biskupem Satala in Lydia, wyświęcony 24 czerwca 1817, kanonik koadiutor w 1775 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1778 roku[1], oficjał generalny wileński. Po wskrzeszeniu loży wolnomularskiej Litwin Gorliwy był jej pierwszym Mistrzem Katedry[2]. Odznaczony Orderem Orła Białego w 1793 roku[3]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1790 roku[4].

Przypisy

edytuj
  1. Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.
  2. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 155.
  3. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 272.
  4. Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 418.

Linki zewnętrzne

edytuj