Norma zakładowa
Norma zakładowa (ang. factory standard, niem. werksnorm, oznaczana w Polsce zwykle symbolem ZN) – norma techniczna opracowywana, ustanawiana i stosowana w zakładzie pracy lub przedsiębiorstwie. Jest najstarszym rodzajem dokumentu normalizacyjnego, stosowanym w różnych krajach od I połowy XIX wieku.
Określa wymagania wewnątrzzakładowe jakie musi spełnić produkt lub proces, by można było go uznać za funkcjonalny. Normy zakładowe ustanawia kierownictwo zakładu na wniosek normalizatora lub normalizatorów zakładowych. Normy te nie są objęte postanowieniami ustaw (jak Polska Norma), ale stanowią jedynie dokumentację fabryczną[1].
W Polsce do 1993 opracowywanie i ustanawianie norm zakładowych było regulowane przepisami ustawy o normalizacji. Od roku 1994 normalizacja zakładowa podlega przepisom wewnątrzzakładowym.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Aleksandra Procner, Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem, WSiP, Warszawa, 1999, t.1, s.33, ISBN 83-02-02789-8
Bibliografia edytuj
- Ustawa z dnia 27 listopada 1961 r. o normalizacji – nieaktualna ustawa dzieląca normy techniczne na Polskie Normy (PN), normy branżowe (BN) i normy zakładowe (ZN) (dostęp: 2015-02-15)
- Zarządzenie Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 12 maja 1962 r. w sprawie opracowywania norm i prowadzenia ich rejestru oraz w sprawie udzielania zezwoleń na odstąpienie od normy (dostęp: 2015-02-15)
- Henryk Kionka: Poradnik normalizatora zakładowego, PKN, Warszawa 2000
- Sylwia Mierzejewska: Normalizacja Zakładowa – artykuł na stronie internetowej kwartalnika naukowo-technicznego "Inżyniera Przetwórstwa Spożywczego" (dostęp: 2015-02-15)