Notburga (ur. 1265 w Rattenbergu, zm. 16 września 1313) – austriacka kucharka i święta Kościoła katolickiego.

Święta
Notburga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1265
Rattenberg, Austria

Data śmierci

16 września 1313

Kanonizacja

27 marca 1862
przez Piusa IX

Wspomnienie

14 września

Atrybuty

sierp

Patronka

rolników

Życiorys

edytuj

Wiedza na temat świętej Notburgi pochodzi z pracy Guarinoniego wydanej w Niemczech w 1646 roku[1]. Na temat jej życia niewiele wiadomo. Od najmłodszych lat była na służbie w zamku u hrabiego Henryka Rothenburga. Tam pełniła funkcję jako klucznica, a po ukończeniu osiemnastu lat zajmowała się kuchnią i sprawowała dozór nad całą żeńską służbą. Przez cały okres służby, pomagała biedakom przekazując im nadmiar żywności. Jej działalność nie spotkała się z uznaniem ze strony rodziny hrabiego; przyłapana na wynoszeniu jedzenia została oddalona ze służby. Kolejnym pracodawcą św. Notburgi był chłop z Eben. Według Guarinoniego, Notburga w krótkim czasie powróciła na służbę do hrabiego. Na zamku służyła jeszcze przez osiemnaście lat, aż do śmierci 16 września 1313 roku. Została pochowana w kaplicy St. Ruperta w pobliżu Ebenu[1].

Legendy

edytuj

Święta Notburga przez całe swoje życie pomagała biednym i bezdomnym, będąc przy tym żarliwą katoliczką. Wiele czasu poświęcała na modlitwie w kaplicy St. Ruperta, gdzie została pochowana. Z jej osobą związanych jest kilka legend. Jedna z nich wyjaśnia powód dla którego powróciła na służbę do zamku: po jej odejściu, na dom Rothenburga miały spaść liczne niepowodzenia i dopiero po jej powrocie fortuna powróciła. Według innej legendy, gdy pracowała na polu u chłopa, gdy dzwoniono na "Anioł Pański", gospodarz nie chciał Notburdze pozwolić iść do kościoła.

Święta, ująwszy sierp, rzekła: "Niech Bóg rozstrzygnie: jeśli ten sierp zawiśnie w powietrzu, będzie to znak, że mam wieczór poświęcić modlitwie; jeśli spadnie, będę pracować". Sierp zawisł w powietrzu, ludzie poklękali i oddali Bogu pokłon, a Notburga, pomodliwszy się, wzięła sierp i poszła do kościoła[2]

.

W 1718 jej relikwie zostały zrekonstruowane i pokryte jedwabiem, złotem i srebrem a następnie umieszczone na ołtarzu. Kult Notburgi rozprzestrzenił się w Austrii w Tyrolu, Istrii i w Bawarii. Została ogłoszona świętą na mocy dekretu papieża Piusa IX 27 marca 1862. Jest czczona jako patronka rolników[3]. Jej imieniem została nazwana planetoida[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Notburga - New Advent. New Advent. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
  2. Biografia Notburgi. [dostęp 2015-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  3. Santa Notburga di Eben. santiebeati.it. [dostęp 2015-03-29]. (wł.).
  4. Sample Report - Valkyrie Astrology. Sample Report - Valkyrie Astrology. [dostęp 2015-04-05]. (ang.).