Numer Rachunku Bankowego
Numer Rachunku Bankowego (w skrócie: NRB) – polski standard służący do identyfikowania rachunku płatniczego[1].
Struktura edytuj
Numer Rachunku Bankowego składa się z 26 cyfr; jego budowa jest następująca:
CCAAAAAAAABBBBBBBBBBBBBBBB
gdzie:
- CC to suma kontrolna (2 cyfry)
- AAAAAAAA to numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku (8 cyfr)
- BBBBBBBBBBBBBBBB to numer rachunku klienta w banku (16 cyfr).
W formie elektronicznej używa się zapisu przedstawionego powyżej, natomiast w postaci papierowej umieszcza się w numerze spacje zwiększające czytelność:
CC AAAA AAAA BBBB BBBB BBBB BBBB
NRB może być przekształcony na międzynarodowy numer rachunku bankowego, tak zwany IBAN, przez dodanie na początku liter PL. Cyfry kontrolne wyliczane są zgodnie ze standardem IBAN – przy założeniu, że numer zawiera oznaczenie kraju „PL” (niezależnie od tego, czy występuje ono w zapisie, czy nie).
Aktualny wykaz jednostek organizacyjnych można znaleźć na stronie Narodowego Banku Polskiego[2].
W numerze rozliczeniowym znajduje się cyfrowy wyróżnik banku. Jest to symbol jednoznacznie identyfikujący bank[3], przy czym:
- dla banków i instytucji kredytowych są to pierwsze 3 cyfry, zaczynające się od 1, 2, 3, 4, 5, 6 lub 7 (np. 101 to Narodowy Bank Polski)
- dla banków spółdzielczych są to pierwsze 4 cyfry, zaczynające się od 8 lub 9.
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik ekonomiczny, Narodowy Bank Polski.
- ↑ Ewidencja numerów banków. nbp.pl. [dostęp 2009-06-30].
- ↑ Ewidencja numerów banków – najczęściej zadawane pytania. [dostęp 2009-06-30].