Obrót płatniczy
Obrót płatniczy (ang. payment transactions) – płatności otrzymywane z zagranicy i dokonywane na jej rzecz; obejmują należności i zobowiązania powstające z różnych tytułów, głównie wynikające z obrotu towarowego, działalności usługowej i kredytów. Ze względu na formę zapłaty możemy wyróżnić obrót płatniczy gotówkowy i bezgotówkowy, a ze względu na sposób przeprowadzania rozliczeń – clearingowych i wolnodewizowy. Obrót płatniczy jest objęty w bilansie płatniczym.
Występowanie obrotu płatniczego wiąże się z tym, że ruch pieniądza nie musi koniecznie przebiegać równocześnie z ruchem towarów i usług znajdujących się w sferze cyrkulacji. W procesie cyrkulacji towar i pieniądz zastępują się nawzajem jednocześnie, natomiast w obrocie płatniczym zmiana posiadacza towaru następuje w innym terminie aniżeli dokonuje się ruch pieniądza. W ramach obrotu płatniczego wyodrębniamy:
- Wypłaty pracy roboczej, renty, zapomogi, premie ubezpieczeniowe, wygrane, wynagrodzenia za prac niemające charakteru płacy
- Wpływy przedsiębiorstw do budżetu państwa, występujące najczęściej w formie podatku obrotowego i podatku od operacji nietowarowych oraz wpłaty z zysku
- Wypłaty związane ze stosunkami kredytowymi, a więc z jednej strony wypłaty z kredytów bankowych, a z drugiej ich spłaty
- Płatności będące następstwem cyrkulacji towarów[1]
Przypisy
edytuj- ↑ Adam Łopatka: Słownik Wiedzy Obywatelskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 279.
Bibliografia
edytuj- Małgorzata Iwanicz-Drozdowska , Władysław Leopold Jaworski , Zofia Zawadzka , Bankowość. Zagadnienia podstawowe, Warszawa: Poltext, 2010, ISBN 978-83-7651-072-7, OCLC 751017125 .