Odznaka Honorowa Muru Ochronnego

Odznaka Honorowa Muru Ochronnego (niem. Deutsches Schutzwall-Ehrenzeichen) – odznaczenie państwowe nazistowskich Niemiec. Zostało ustanowione 2 sierpnia 1939 r. dla uhonorowania tych, którzy zaprojektowali i zbudowali fortyfikacje na zachodnich granicach Niemiec, znane jako Westwall lub linia Zygfryda, w okresie od 15 czerwca 1938 do 31 marca 1939 roku[1]. W dniu 13 listopada 1939 roku uprawnienia do otrzymania odznaki rozszerzono na żołnierzy Wehrmachtu, którzy służyli na linii Zygfryda przez co najmniej dziesięć tygodni. W sumie do 31 stycznia 1941 r. przyznano 622 064 odznak[1], po czym zaprzestano ich nadawania[2].

Odznaka Honorowa Muru Ochronnego
Awers
Awers
Rewers
Rewers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

2 sierpnia 1939

Wydano

800 000

Projektant

Richard Klein

W 1944 roku, po inwazji aliantów na Europę, odznaka została przywrócona i była nadawana tym, którzy odnawiali oraz wzmacniali fortyfikacje na zachodnich granicach Niemiec. Ta wersja medalu była powszechnie nazywana „Odznaką Honorową Wału Obronnego”, aby odróżnić nową wersję odznaczenia od jej odpowiednika z 1939 roku[3].

Do końca wojny odznakę otrzymało łącznie ponad 800 000 ludzi[4].

Pierwotna propozycja ze stycznia 1939 roku dotyczyła przyznawania odznaki bez zawieszki z napisem na awersie: „Dem Arbeiter zur Ehr; Der Heimat zur Wehr” („Na cześć robotnika; W obronie ojczyzny”) z wygrawerowanym nazwiskiem odznaczonego na odwrocie. Ta wersja nigdy nie została przyjęta[2].

Po wybuchu wojny w 1939 roku Fritz Todt, założyciel Organizacji Todt, która pomagała w budowie umocnień, twierdził, że odznakę za prace budowlane można nosić „z takim samym prawem i z taką samą dumą”, jak odznaczenia wojskowe, takie jak Krzyż Żelazny. Jednak ze względu na dużą liczbę wręczanych odznak wielu odznaczonych lekceważąco nazywało je „Orderem Gliny” (Lehmorden)[5].

Odznaka miała jedną klasę. Odznaka była owalna, wybijana w brązie. Na awersie przedstawiała bunkier, skrzyżowany miecz i łopatę oraz niemieckiego orła. Na rewersie zaś widniał napis „Für Arbeit zum Schutze Deutschlands” („Za pracę w obronie Niemiec”)[3]. Obie strony odznaki były obramowane wieńcem z liści dębu. Odznakę zaprojektował profesor Richard Klein z Monachium.

Wstążka była złotobrązowa z białym paskiem przy obu krawędziach.

10 października 1944 roku zezwolono na drugą serię produkcyjną, aby nagrodzić robotników i personel wojskowy umacniający linię Zygfryda[2]. Ta wersja odznaki została wykonana z brązowanego cynku[3]. Tym, którzy posiadali już wersję z 1939 roku, przysługiwało okucie z datą „1944”, ale nigdy nie było ono produkowane masowo[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Angolia 1989 ↓, s. 77
  2. a b c Littlejohn i Dodkins 1968 ↓, s. 47
  3. a b c Angolia 1989 ↓, s. 78
  4. a b Angolia 1989 ↓, s. 79
  5. Threuter 2009 ↓, s. 103-108.

Bibliografia

edytuj
  • John Angolia: For Führer and Fatherland: Political & Civil Awards of the Third Reich. R. James Bender Publishing, California, 1989. ISBN 978-0912138169. (ang.).
  • David Littlejohn, Colonel C. M. Dodkins: Orders, Decorations, Medals and Badges of the Third Reich. R. James Bender Publishing, California, 1968. ISBN 978-0854200801. (ang.).
  • Christina Threuter: Westwall - Bild und Mythos. Imhof, Petersberg, 2009. ISBN 978-3-86568-365-6. (niem.).