Ognie są jeszcze żywe
Ognie są jeszcze żywe – polsko-japoński melodramat z 1976 roku.
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1976 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
polski |
| Czas trwania |
80 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Główne role Edytuj
- Jiro Kawarazaki - Nobito
- Bożena Dykiel - Krystyna
- Yukiko Takabayashi - Shinobu
- Lucyna Winnicka - dr Wanda Połtawska
- Ryohei Uchida - Takao
Fabuła Edytuj
W Hiroszimie na chorobę popromienną umiera młody człowiek. Jego rodzice zginęli podczas wybuchu bomby atomowej na Hiroszimę. Jego młodszy brat Takao nie odczuwa skutków choroby. Tak samo było z Nobito, który ukończył medycynę i podróżował po świecie. Lekarze nie mają wątpliwości: Nobito zostało kilka godzin życia. Wspomina czas, kiedy był na stypendium w Paryżu. Tam poznał Krystynę, w której zakochał się. Po pewnym czasie informuje go, że jest z nim w ciąży. Ten czuje się przerażony i wystraszony, co partnerka uznaje za brak odpowiedzialności. Rozstają się.
Linki zewnętrzne Edytuj
- Ognie są jeszcze żywe w bazie IMDb (ang.)
- Ognie są jeszcze żywe w bazie Filmweb
- Ognie są jeszcze żywe w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Ognie są jeszcze żywe w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”