Oleg Cokow
Oleg Jurjewicz Cokow (ros. Олег Юрьевич Цоков; ur. 23 września 1971 w Gʻazalkencie, zm. 11 lipca 2023 w Berdiańsku) – rosyjski wojskowy, generał porucznik służący w Wojskach Zmechanizowanych Federacji Rosyjskiej. W latach 2022–2023 brał udział w rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Uczestniczył w atakach rakietowych na ukraińskie miasta. W 2022 roku dowodził 144 Dywizją Strzelców Zmotoryzowanych. We wrześniu 2022 roku został ranny w wyniku ukraińskiego ostrzału Swatowego w obwodzie ługańskim. 11 lipca 2023 roku zginął w wyniku ataku rakietowego w Berdiańsku w obwodzie zaporoskim. Pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Federacji Rosyjskiej.
| |
 Generał porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1971 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1990–2023 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
205 Oddzielna Brygada Strzelców Zmotoryzowanych, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna czeczeńska, |
| Odznaczenia | |
  
| |
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujOleg Cokow urodził się 23 września 1971 roku w Gʻazalkencie, w Uzbeckiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w rodzinie wojskowego i nauczycielki. Ukończył szkołę średnią nr 35 w Semipałatyńsku w Kazachskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej[1].
W 1994 roku ukończył Taszkencką Wyższą Ogólnowojskową Szkołę Dowódczą. W 2000 roku ukończył Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego w Moskwie[2]. Po ukończeniu studiów służył w Syberyjskim Okręgu Wojskowym jako dowódca plutonu, a następnie dowódca kompanii. Brał udział w pierwszej wojnie czeczeńskiej[1].
W latach 2000–2004 był dowódcą 2 Batalionu 74 Oddzielnej Brygady Strzelców Zmotoryzowanych jako major, a następnie podpułkownik. Brał udział w drugiej wojnie czeczeńskiej[3]. W latach 2004–2006 był zastępcą dowódcy 74 Oddzielnej Brygady Strzelców Zmotoryzowanych[2]. W latach 2006–2010 był dowódcą 228. Pułku Strzelców Zmotoryzowanych. W 2010 roku został oskarżony o oszustwa kontraktowe. Według śledczych przenosił poborowych na kontrakty i z powrotem, przywłaszczając sobie ich żołd[4].
Od 2011 do 2014 roku był zastępcą dowódcy 33. Samodzielnej Brygady Strzelców Zmotoryzowanych[1]. Uczestniczył w aneksji Krymu przez Rosję[2]. W latach 2014–2015 był dowódcą 810 Samodzielnej Gwardyjskiej Brygady Piechoty Morskiej stacjonującej na okupowanym przez Rosję Krymie[1]. W latach 2015–2018 był dowódcą 205 Oddzielnej Brygady Strzelców Zmotoryzowanych. W latach 2018–2019 był zastępcą dowódcy 49 Armii Ogólnowojskowej Południowego Okręgu Wojskowego. Od 2015 roku uczestniczył w rosyjskiej interwencji w Syrii. 12 grudnia 2016 roku awansowany na generała majora[1].
W 2021 roku ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. W latach 2021–2022 był pierwszym zastępcą dowódcy i szefem sztabu 2 Gwardyjskiej Armii Ogólnowojskowej[1].
Od 24 lutego 2022 roku brał udział w rosyjskiej inwazji na Ukrainę[5]. Według władz w Kijowie Cokow brał udział w atakach rakietowych na miasta na Ukrainie. Od sierpnia 2022 roku był dowódcą 144 Dywizji Strzelców Zmotoryzowanych. We wrześniu 2022 roku został ranny w wyniku ukraińskiego ostrzału Swatowego w obwodzie ługańskim. Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina z 17 lutego 2023 roku nadano mu stopień wojskowy generała porucznika[1].
Dowodził odpieraniem ukraińskiej kontrofensywy w obwodzie zaporoskim[6]. 11 lipca 2023 roku zginął po ukraińskim ataku rakietowym dokonanym za pomocą rakiet Storm Shadow na punkt dowodzenia w Berdiańsku[2][3][5]. W momencie śmierci był zastępcą dowódcy Południowego Okręgu Wojskowego. 19 lipca 2023 roku pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej. Został pochowany w Majkopie w Adygei. Według zapowiedzi władz lokalnych jedna z ulic w mieście zostanie nazwana imieniem generała[5].
19 października 2022 roku został wpisany na listę sankcyjną Ukrainy za „udział w nielegalnej inwazji na Ukrainę w 2022 roku poprzez przeprowadzanie ataków rakietowych na ludność cywilną i miasta Ukrainy”. 13 grudnia 2022 roku w związku z inwazją Rosji na Ukrainę został objęty sankcjami ze strony Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii za udział w atakach rakietowych na ukraińskie miasta[7]. 25 lutego 2023 roku został wpisany na listę sankcyjną wszystkich krajów Unii Europejskiej za „udział w agresywnej wojnie przeciwko Ukrainie”. Z podobnych powodów znalazł się także na listach sankcyjnych Szwajcarii i Japonii[8].
- Bohater Federacji Rosyjskiej (2023)
- Order Męstwa (trzykrotnie, 1995, 2000 i 2019);
- Order „Za zasługi wojskowe”;
- Medal „Za powrót Krymu”[9];
- Medal „Uczestnik operacji wojskowej w Syrii”[3];
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Цоков Олег Юрьевич. warheroes.ru. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).
- ↑ a b c d e Aleksiej Iwanow: «РВ»: погиб русский боевой генерал, заместитель командующего ЮВО. zavtra.ru, 2023-07-11. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).
- ↑ a b c d Біля Сватового поранили російського генерал-майора, РФ шукає способи поповнити втрати, — Генштаб. focus.ua, 2022-09-23. [dostęp 2024-05-27]. (ukr.).
- ↑ Командира войсковой части обвиняют в мошенничестве с контрактами. ngs.ru, 2010-11-13. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).
- ↑ a b c В Адыгее семье погибшего на СВО генерал-лейтенанта вручили Звезду Героя России. „Kommiersant”, 2023-08-24. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).
- ↑ Kim był generał Cokow? Wczoraj w okupowany Berdiańsku dosiągł go Storm Shadow. Biełsat TV, 2023-07-12. [dostęp 2024-05-27].
- ↑ New UK sanctions target senior Russian commanders following strikes on Ukrainian civilian infrastructure. Rząd Wielkiej Brytanii, 2022-12-13. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Oleg Yurievich Tsokov. opensanctions.org. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Lilija Ragucka: В районе Бердянска ликвидировали российского генерал-лейтенанта, который "отличился" при захвате Крыма – СМИ. obozrevatel.com, 2023-07-11. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).