Oleksińce
Oleksińce (ukr. Олексинці, Ołeksynci) – wieś na Ukrainie, obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim, w hromadzie Bilcze-Złote, nad rzeką Seret.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada |
Bilcze-Złote |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3541 |
| Kod pocztowy |
48732 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°48′16″N 25°50′13″E/48,804444 25,836944
| |
Wieś królewska, położona była w pierwszej połowie XVII wieku w województwie podolskim[1]. Wieś była własnością Melbanowskich, a następnie w XIX wieku zakupiona została przez rodzinę Gromnickich. W 1904 właścicielami majątku Oleksińce byli Stanisław i Maria z Madurowiczów Gromniccy[2]. W 1923 majątek odziedziczył syn Marii i Stanisława - Antoni Gromnicki, absolwent Akademii Rolniczej w Dublanach, legionista[3].
Dwór edytuj
Staropolski dwór wybudowany przez Melbachowskich istniał do 1914 r.[4]. W 1925 Antoni Gromnicki odbudował dwór w wersji skromniejszej, nawiązując jednak do elementów zniszczonego dworu. Nowy dwór został zagrabiony w 1939, po wkroczeniu Sowietów[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 2.
- ↑ Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju - Podkrapacka Digital Library [online], www.pbc.rzeszow.pl [dostęp 2020-01-07].
- ↑ a b 20.09.2014 – Związek Szlachty Polskiej [online] [dostęp 2020-01-07] (pol.).
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 275-276, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oleksińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 459.
- Oleksińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy