Orbita transatmosferyczna
Orbita transatmosferyczna – orbita wokół ciała niebieskiego, na której perygeum przecina się z atmosferą owego ciała[1][2]. Transatmosferyczna orbita okołoziemska zazwyczaj wykorzystuje zdefiniowaną przez Międzynarodową Federację Lotniczą linię Kármána, która znajduje się na wysokości 100 kilometrów nad powierzchnią Ziemi. Takie orbity podlegają znacznemu oporowi atmosferycznemu, który powoduje szybką deorbitację jeśli obiekt nie jest kontrolowany.
Na transatmosferycznych orbitach okołoziemskich umieszczono kilka sztucznych satelitów, zwykle z powodu awarii rakiety nośnej[3]. Orbita taka została wykorzystana między innymi do przetestowania ponownego wejścia w atmosferę samolotu kosmicznego Intermediate eXperimental Vehicle[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Chris Bergin, Vega rocket launches IXV spaceplane - Mission Complete [online], NASASpaceFlight.com, 11 lutego 2015 [dostęp 2024-06-26] (ang.).
- ↑ Ashish Tewari (red.), Atmospheric and Transatmospheric Trajectories, Boston, MA: Birkhäuser, 2007, s. 283–368, DOI: 10.1007/978-0-8176-4438-3_12, ISBN 978-0-8176-4438-3 (ang.).
- ↑ Jonathan C. McDowell, Jonathan's Space Report [online], planet4589.org [dostęp 2024-06-26] (ang.).
- ↑ Fourth Vega launch from the Guiana Space Center [online], arianespace.com, luty 2015 [dostęp 2024-06-26] (ang.).