Otherkinsubkultura osób, które są świadome tego, że mają ludzkie ciała, ale nie czują się w pełni ludźmi[1][2]. Określenie otherkin może być używane jako zbiorcze określenie dla wszystkich tożsamości „innych niż ludzkie”, a także dla osób, które identyfikują się jako istoty mityczne[2]. Subkultura otherkinów wywodzi się z internetowej społeczności elfów (ang. Elven)[3]. Najwcześniejsze odnotowane użycie terminu otherkin, w kontekście subkultury, pojawiło się w lipcu 1990 roku[4].

Heptagram foremny {7/3} określany jako Gwiazda Elfów lub Gwiazda Wróżek jest używany przez niektórych członków subkultury otherkinów jako symbol tożsamości[1].

Charakterystyka i różnorodność

edytuj

Osoby uważające się za otherkinów twierdzą zwykle, że w sensie fizycznym są ludźmi, ale w sensie umysłowym i duchowym są „inni” (ang. other)[2]. Niektórzy przypisują tę rozbieżność reinkarnacji lub posiadaniu duszy innego gatunku[5]. Do otherkinów należą też stosunkowo nieliczne w tej grupie osoby, które utrzymują, że biologicznie nie są ludźmi, lecz należą do innych gatunków, z którymi się utożsamiają, lub od których pochodzą w drodze skrzyżowania z osobnikiem gatunku ludzkiego. Jeszcze inni, choć niekoniecznie powołują się na swe genetyczne powiązanie z istotami nadprzyrodzonymi, to utrzymują, że są w różny sposób fizycznie odmienieni przez swoją „nie-ludzką” stronę.

Część otherkinów porównuje swoją sytuację do sytuacji osób transpłciowych, tworząc kolejny neologizm – „transgatunkowość” (ang. trans-specieism)[6] – mający oddawać ich wewnętrzne przekonanie o znajdowaniu się w ciele obcego gatunku. Niektóre – uważane zwykle za szczególnie niewiarygodne – społeczności i typy otherkinów podlegają zjawisku „nietolerancji subkulturowej” ze strony części otherkinów, którzy innym typom otherkinów zarzucają, że nie czują się naprawdę „inni”, a jedynie z różnych względów za takich się podają (dotyczy to np. osób powołujących się na związki z postaciami z gier wideo i ze świata anime). Zwykle sceptycznie odnoszą się też do osób powołujących się na swe wybitne – np. królewskie – pochodzenie, określając to jako „syndrom księżniczki elfów”.

Chociaż istnieje wiele cech wspólnych między społecznościami ludzi „odgrywających role” a „autentycznymi otherkinami”, to ci ostatni zwracają też uwagę na zasadniczą różnicę między „czuciem się kimś” a „podawaniem się za kogoś”. Przyznają zarazem, że różnica między subiektywnym poczuciem „bycia” i świadomością „udawania” bywa płynna i trudna do zweryfikowania.

Młodzieńcza samoidentyfikacja z tą lub inną społecznością w ramach otherkinów (tak jak z każdą inną subkulturą o po części młodzieżowym charakterze) bywa jednak zjawiskiem przejściowym, zależnym od chwilowych emocji, przypadku, osobistych zainteresowań lub mody, i jest wówczas bagatelizowana przez większość dojrzałych autentycznych otherkinów.

Gatunki

edytuj

Istnieją różne „gatunki” otherkinów, posiadające – ich własnym zdaniem – odrębne cechy. Do najczęściej spotykanych „gatunków” należą:

  • Anioły
  • Demony
  • Elfy
  • Smoki
  • Wampiry
  • Wilkołaki
  • Magowie

Innym poglądem charakteryzującym otherkinów jest tzw. archetyp osobowości. Oznacza on, że każdy z podtypów otherkinów posiada jakoby cechy innego typu stworzenia. Jeżeli więc ktoś twierdzi, że jest Angelkinem, to może nie mieć na myśli tego, że jest np. duszą anioła uwięzioną w ludzkim ciele, lecz chce wskazać jedynie swoje cechy (empatia, miłość itd.). Są to jednak cechy bardzo przejaskrawione, często trudne dla zaakceptowania przez społeczeństwo, które uznaje je za anormalne.

Przypisy

edytuj
  1. a b There is a subculture of people called Otherkin who genuinely believe they are not humans - MBF [online], www.mindblowing-facts.org, 2 sierpnia 2013 [dostęp 2022-06-12] (ang.).
  2. a b c Stephanie C. Shea, IDENTITY AND BELIEF An Analysis of the Otherkin Subculture [online], czerwiec 2019 [dostęp 2022-06-12].
  3. Willow Polson, The veil's edge : exploring the boundaries of magic, New York, NY 2003, s. 95, ISBN 0-8065-2352-2, OCLC 60500901 [dostęp 2022-06-12].
  4. Lupa, A field guide to Otherkin, wyd. 1st ed, Stafford, England: Megalithica Books, 2007, ISBN 978-1-905713-07-3, OCLC 137242792 [dostęp 2022-06-12].
  5. Michelle A. Belanger, The psychic vampire codex : a manual of magick and energy work, Boston, MA: Weiser Books, 2004, s. 274, ISBN 1-57863-321-4, OCLC 54529843 [dostęp 2022-06-12].
  6. What It Means to Be Trans Species [online], www.vice.com [dostęp 2022-06-12] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj