Otwór ślepy (język)
Otwór ślepy (łac. foramen cecum) – w anatomii człowieka zagłębienie położone w linii pośrodkowej ciała na granicy trzonu i nasady języka[1].
Otwór ślepy leży ku tyłowi, tuż za pośrodkową brodawką okoloną, będąc elementem bruzdy granicznej – dobrze widocznej w życiu zarodkowym, a z wiekiem coraz słabiej zaznaczonej. Późniejszy otwór ślepy jest pierwotnie ujściem przewodu tarczowo-językowego[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Budowa ogólna języka. W: Adam Bochenek: Anatomia człowieka. Przerobili i uzupełnili: S. Hiller, W. Łasiński, M. Reicher, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. IV. T. II (Trzewa.). Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1992, s. 96. ISBN 83-200-1556-1.