PR-5 Wiewiór +
PR-5 Wiewiór + – polski bezzałogowy aparat latający (UAV) zbudowany przez studentów Politechniki Rzeszowskiej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
skorupowa, kompozytowa |
| Załoga |
0 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silnik elektryczny trójfazowy AXI 2820-12 |
| Ciąg |
1,72 kg |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
2,14 m |
| Długość |
1,4 m |
| Wysokość |
0,3 m |
| Masa | |
| Startowa |
5 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
26,3 m/s |
| Prędkość minimalna |
10,55 m/s |
| Prędkość wznoszenia |
6,59 m/s |
| Długotrwałość lotu |
do 50 minut |
| Rozbieg |
start z ręki lub katapulty |
| Dane operacyjne | |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| system ratunkowy, system obserwacji | |
Historia edytuj
Nad projektem pracowało 12 członków Studenckiego Koła Naukowego Lotników. Jedną z cech tego aparatu latającego jest modułowość konstrukcji i łatwość montażu (potrzebny czas ok. 5 minut).
W roku 2011 Komisja ds. Transportu Unii Europejskiej uznała, że samolot bezzałogowy PR-5 Wiewiór + jest najlepszym studenckim projektem lotniczym w latach 2006-2011. Ponadto samolot jest trzykrotnym zdobywcą głównej nagrody na ogólnopolskim konkursie bezpilotowców[1].
Konstrukcja edytuj
UAV PR-5 Wiewiór + jest rozwinięciem wcześniejszego projektu studentów Politechniki Rzeszowskiej o nazwie PR-5 Wiewiór. Główne zmiany dotyczyły:
- zmiany geometrii dziobowej części kadłuba, która zawiera głowicę obserwacyjną
- zmiany struktury płatowca – zastosowanie konstrukcji przekładkowej z wypełniaczem ulowym
- zastosowanie katapulty, która wspomaga start aparatu.
PR-5 Wiewiór + w całości wykonany jest z kompozytów. Napędzany jest dwoma silnikami elektrycznymi AXI 2820-12, które napędzają śmigła. Silniki zasilane są z akumulatora Li-Po Dualsky o pojemności 5000 mAh. Aparat wyposażony w mikrokontroler Silicon Laboratories C8051F040, będący głównym elementem systemu zbierania i transmisji danych. Ponadto samolot posiada system rozpoznania, który stanowi kamera firmy Novus oraz aparat cyfrowy.
W konstrukcji aparatu zastosowano system ratunkowy w postaci spadochronu (krzyżowy lub pierścieniowy).
Koszt projektu szacowany jest na ok. 30 000 zł.