Palócleves
Palócleves – węgierskie danie podobne do zupy gulaszowej, jednakże lżejsze i o kwaskowym smaku. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie wzięła swojej nazwy od Połowców, znanych na Węgrzech jako palócok[1].
 Palócleves w restauracji Gundel | |
| Miejsce powstania | |
|---|---|
| Składniki | |
|
mięso wołowe, baranie lub wieprzowe, słonina, ziemniaki, fasolka szparagowa, marchewka, korzeń pietruszki, śmietana | |
Historia
edytujDokładne pochodzenie zupy nie jest znane, ale istnieje szereg legend na ten temat. Według jednej z nich wymyślił ją znany budapeszteński restaurator János Gundel i nazwał ją tak na cześć pisarza i publicysty Kálmána Mikszátha, znanego jako "największy Połowiec", (legnagyobb palóc). Pisarz Elek Magyar w swoim dziele Az ínyesmester szakácskönyve napisał, że zupa została przygotowana dla jurorów konkursu gastronomicznego i tak im zasmakowała, że prosili o dokładkę[1]. Według innej legendy János Gundel wymyślił palócleves na urodziny Kálmána Mikszátha w 1892 r. Pisarz poprosił go o taką zupę, jakiej do tej jeszcze nie jadł i która "zawiera w sobie wszystkie smaki węgierskiej kuchni"[2][3].
Zupę przygotowuje się najczęściej z wołowiny, baraniny lub wieprzowiny, rzadziej z indyka. Najodpowiedniejsze są mięsa gulaszowe. Według wcześniejszych przepisów warzywa gotowano osobno. Zupę zwykle zaprawia się śmietaną z mąką, ale czasem się tego nie robi, a śmietanę podaje osobno. W nowszych przepisach zupę zakwasza się octem lub sokiem z cytryny i dodaje posiekanego koperku[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Palócleves, amit nem is a palócok találtak ki. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).
- ↑ Gundel János és a palócleves. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).
- ↑ Gundel János. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).