Palenica (Beskid Żywiecki)
Palenica (1343 m, słow. Brts) – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są Oravské Beskydy). Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Trzema Kopcami| (1216 m) a Przełęczą Cudzichową (ok. 1300 m), oddzielającą Palenicę od Munczolika zwanego też Sypurzeniem (1356 m)[1].
 Widok z hali Rysianka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1343 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
 49°32′07,3″N 19°16′53,4″E/49,535361 19,281500
| |
Palenica jest jednym z 10 najwyższych szczytów w całych polskich Beskidach. Pierwotnie szczyt ten nazywał się Szyproń, Andrzej Komoniecki w swoim Dziejopisie żywieckim podaje nazwę Syfron. Później znany był pod nazwą Polanica od dużej polany na jej wierzchołku, jednak kartografowie zniekształcili nazwę na Palenicę'[2].
Przez Palenicę przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północne stoki Palenicy są polskie i opadają do doliny potoku Sopotnia, południowe do doliny słowackiego potoku Mutnianka. Na wschodnich, opadających do Przełęczy Cudzichowej stokach Palenicy znajduje się duża hala pasterska. Jej polska część to Hala Cudzichowa, część słowacka miała nazwę Kruszetnicka Polana, ale już zarosła młodym lasem. Przez szczyt Palenicy prowadzą dwa szlaki turystyczne[2].
Szlaki turystyczne
edytuj
schronisko na Hali Rysianka – Trzy Kopce – Palenica – Hala Miziowa (Główny Szlak Beskidzki)
słowacki szlak graniczny
Przypisy
edytuj- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
