Papirus 114
Papirus 114 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków.
 Hbr 1,7-12 | |
| Data powstania |
III wiek |
|---|---|
| Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
| Numer |
(GA) |
| Zawartość | |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
15 × 25 cm |
| Typ tekstu | |
| Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Opis edytuj
Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Listu do Hebrajczyków (1,7-12)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 15 na 25 cm. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 27 linijek w kolumnie. Skryba miał rękę wyrobioną przy pisaniu dokumentów[2].
Nomina sacra pisane są skrótami (ΘΣ)[2].
Tekst edytuj
Fragment jest zbyt krótki, by ustalić jaką tradycję tekstualną przekazuje[2].
W Hbr 1,12 przekazuje wariant ως ιματιον, w czym jest zgodny z rękopisami aleksandryjskimi takimi jak: Chester Beatty II, Kodeks Synajski, Kodeks Aleksandryjski, and Kodeks Watykański. Kodeks z Clermont, Kodeks Moskiewski, Kodeks Cypryjski, Codex Porphyrianus, Kodeks Athous Lavrensis oraz rękopisy tradycji bizantyjskiej nie zawierają tej frazy[3].
Historia edytuj
Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4498. Tekst rękopisu opublikował Walter E.H. Cockle w 1999 roku[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 113[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Wykazuje paleograficzne podobieństwo do P. Oxy. 23 (który musi być datowany przed rokiem 295). Philip W. Comfort datuje go na I połowę III wieku[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4498) w Oksfordzie[1][5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
- ↑ a b c d Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 662.
- ↑ J.K. Elliott. Seven Recently Published New Testament Fragments from Oxyrhynchus. „Novum Testamentum XLII”. 3. s. 211.
- ↑ Cockle 1999 ↓, s. 9–10.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia edytuj
- Walter E.H. Cockle. P. Oxy 4498. „The Oxyrhynchus Papyri LXVI”, s. 9–10, 1999. London.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 662–663. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
Linki zewnętrzne edytuj
- P.Oxy.LXIV 4498 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”