Parafia św. Anny w Kowlu

Parafia Św. Anny w Kowluparafia rzymskokatolicka w Kowlu, należy do dekanatu Łuck w diecezji łuckiej.

Parafia Świętej Anny
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Siedziba

Kowel

Adres

ul. Werbickiego 1 A; 45000 Kowel

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

łucka

Dekanat

Łuck

kościół

pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Proboszcz

br. Polikarp Striłkiwśkyj OFM

Wspomnienie liturgiczne

26 lipca i 15 sierpnia

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Anny”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Anny”
Ziemia51°12′42,8″N 24°43′04,2″E/51,211889 24,717833
Strona internetowa

W 1551 r. królowa Bona nadała parafii św. Anny dość znaczący przywilej, zapewniając jej stałe utrzymanie. Przywilej potwierdził król Jan Kazimierz. Pierwszy, drewniany kościół spalili Kozacy Bohdana Chmielnickiego w 1648 r, drugi spłonął w 1845 r. trzeci, także drewniany, zniszczyły władze radzieckie w 1945 r. Zniszczyły także kościół garnizonowy pw. św. Wojciecha. Przed II wojną parafia liczyła ponad 14 tys. wiernych i obejmowała obok miasta także kilkanaście okolicznych wsi. Po wojnie przestała istnieć[1][2].

Parafia została odnowiona w 1993 r. Posługę w niej objęli franciszkanie (reformaci). W 1994 r. przenieśli oni do Kowla drewniany kościół św. Anny (dawniej pw. Wniebowzięcia NMPanny) z wsi Wiszenki nad Styrem. Obok wybudowali klasztor pw. Św. Franciszka z Asyżu, z którego dojeżdżają z posługą duszpasterską do Kamienia Koszyrskiego, Łukowa (dawny Maciejów), Lubomla i Rymacz oraz raz w roku na uroczystości żałobne do Ostrówek, spalonych i wymordowanych w 1943 r. przez nacjonalistów ukraińskich z OUN-UPA[3].

W latach 1993-1997 w parafii pełnił posługę brat zakonny Adrian Wacław Brzózka OFM (ur. w 1963 r. w Turku - zm. w 2016 r. w Pińczowie), poeta, autor kilku tomików wierszy, zmuszony do opuszczenia Kowla przez współczesne władze ukraińskie[4].

Przypisy edytuj

  1. Kowel - Karta Dziedzictwa Kulturowego - Shtetl Routes - Teatr NN [online], shtetlroutes.eu [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  2. Świątynie, Місцезнаходження | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-09-11].
  3. Stowarzyszenie Wspólnota Polska [online], bazapolonii.wspolnotapolska.org.pl [dostęp 2023-09-11].
  4. Redakcja, Pożegnania: Brat Adrian Wacław Brzózka OFM - Życie Zakonne [online], 14 lipca 2016 [dostęp 2023-09-11] (pol.).