Parafia św. Małgorzaty w Wysokiej
Parafia św. Małgorzaty w Wysokiej – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Łańcut I[1].
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Wysoka 78, |
| Data powołania |
przed 1391 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. prał. Feliks Paściak |
| Wezwanie | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Łańcut  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego  | |
 50°02′40″N 22°14′55″E/50,044444 22,248611
| |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Wysoka była wzmiankowana już w 1384 roku. Początkowo była to wieś osadników niemieckich zwana jako Vissoca, Wyschoka. Przed 1391 rokiem została erygowana parafia, prawdopodobnie z fundacji Pileckich. W czasie reformacji ks. Jan Kwolk bezskutecznie usiłował wprowadzić protestantyzm. W 1624 roku pierwszy kościół został spalony przez Tatarów.
W 1626 roku zbudowano kolejny kościół z fundacji Konstantego Korniakta. W 1642 roku kościół został poświęcony, a w 1744 roku bp Wacław Hieronim Sierakowski dokonał jego konsekracji pw. św. Małgorzaty. Od 12 stycznia 1630 roku parafia należała do dekanatu leżajskiego[2].
W 1911 roku stary kościół został rozebrany i w latach 1911–1913 zbudowano murowany kościół, według projektu arch. Stanisława Majerskiego. W 1914 roku kościół został poświęcony, a w 15 września 1919 roku konsekrowany przez bpa Karola Fischera. W latach 1934 i 1942 malarz Stanisław Szmuc wykonał polichromię[3][4][5].
Parafię zamieszkuje 2280 wiernych[6].
- Proboszczowie parafii:
- 1450. ks. Jan
- 1551–1557. ks. Tomasz.
- 1558. ks. Walerian.
- 1560–1561. ks. Jan Kwolk.
- 1609–1661. ks. Jerzy Kraus.
- 1661–1675. ks. Sebastian Szatruski.
- 1675–1696. ks. Albert Krupski.
- 1696–1699. ks. Ludwik Dagobert.
- 1699–1701. ks. Andrzej Karswicki.
- 1701–1714. ks. Jan Bereza.
- 1714. ks. Robert Watson (administrator).
- 1714–1746. ks. Kasper Mędlarski.
- 1746–1750. ks. Torczyński (administrator).
- 1750–1752. - administratorzy dominikanie.
- 1752–1778. ks. Błażej Fuglewicz.
- 1778–1785. ks. Józef Dramiński.
- 1785–1805. ks. Michał Wciśliński.
- 1805. ks. Michał Dobrosielski (administrator).
- 1805–1810. ks. Wojciech Cieszkowski.
- 1811. ks. Sokalski (administrator).
- 1811–1832. ks. Wojciech Brygilewicz.
- 1832. ks. Franciszek Pawłowski (administrator).
- 1833. ks. Teofil Pawlikowski (administrator).
- 1833–1836. ks. Kajetan Kochański.
- 1836–1850. ks. Jan Horn.
- 1850–1861. ks. Władysław Wajssenbach.
- 1861–1862. ks. Walenty Zgrzebny (administrator).
- 1862–1874. ks. Ludwik Peszkowski.
- 1874. ks. Marceli Misiągiewicz (administrator).
- 1874–1875. Wawrzyniec Puchalski.
- 1875–1923. ks. Edmund Poraj Madejski.
- 1923–1955. ks. Stanisław Sabat[7].
- 1955. ks. Alojzy Michalski (administrator).
- 1955–1957. ks. Jan Bazan (administrator).
- 1957–1977. ks. Andrzej Czyż (administrator)[8][9].
- 1977–2004. ks. Edward Śnieżek[10][11].
- 2004–2006. ks. prał. Franciszek Kida.
- 2006– nadal ks. prał. Feliks Paściak.
Duchowni pochodzący z terenu parafii edytuj
- abp Adam Szal (ur. 24 grudnia 1953, wyświęcony w 1979, konsekrowany na biskupa w 2000, metropolita przemyski od 2016)
Przypisy edytuj
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Uwagi o zabytkach złotnictwa w kościele pw. NMP w Krzeszowie (str. 16)
- ↑ Historia
- ↑ gminalancut.pl Wysoka
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 285) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 201-202) ISSN 1429-6314
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 75) [dostęp 2024-02-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 87) [dostęp 2024-02-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 95) [dostęp 2024-02-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 140) [dostęp 2024-02-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 260) [dostęp 2024-02-09]