Parafia Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Hoduciszkach

Parafia Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Hoduciszkach (lt. Adutiškio Švč. M. Marijos Škaplierinės parapija) – parafia rzymskokatolicka w Hoduciszkach. Jest parafią w dekanacie święciańskim archidiecezji wileńskiej. Nabożeństwa w kościele odbywają się w języku litewskim i polskim[1].

Parafia Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Hoduciszkach
Adutiškio Švč. M. Marijos Škaplierinės parapija
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Litwa

Siedziba

Hoduciszki

Adres

ul. Postawska 5, Hoduciszki

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

wileńska

Dekanat

Święciany

Kościół

Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Hoduciszkach

Proboszcz

ks. Vytautas Pūkas

Wezwanie

Matki Bożej Szkaplerznej

Wspomnienie liturgiczne

16 lipca

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Hoduciszkach”
Ziemia55°09′21,2″N 26°35′22,9″E/55,155889 26,589694

Historia edytuj

W 1608 roku kanonik (późniejszy biskup żmudzki) Stanisław Kiszka ufundował kościół w Hoduciszkach i na jego utrzymanie podarował wieś Jankiszki. Dobra te należały wówczas do Kapituły Wileńskiej (zostały znacjonalizowane w 1842 roku). W XVII wieku utworzono parafię. W 1832 roku posiadała ona wsie Grodzie, Sakuny i Wirszyły.

W 1810 roku stary drewniany kościół został rozebrany. Prałat Jonas Civinskas w latach 1818–1826 wybudował nowy murowany kościół. Pisarz Aleksander Burba (1854-1898) posługiwał w parafii jako wikariusz w 1889 roku. W 1900 roku zatwierdzono projekt powiększenia murowanego kościoła. Kiedy jego fundamenty okazały się zbyt słabe, w 1903 roku zaprojektowano nową świątynię.

W latach 1904-1913 wybudowano z cegły obecnie istniejący kościół. W latach 1901-1935 proboszczem był ks. Benedykt Krištaponis (1870–1944), który prowadził budowę kościoła. Za działalność pro litewską został w 1927 roku uwięziony przez polskie władze w więzieniu na Łukiszkach. W 1935 roku został ponownie ukarany i zmuszony do wyjazdu z Hoduciszek. Został pochowany na miejscowym cmentarzu. W latach 1901-1932 roku organistą był Leonas Bielinis (1882–1941), który po I wojnie światowej założył litewską szkołę, chór parafialny, a w 1925 roku zorganizował orkiestrę dudziarską. W latach 1935-1937 proboszcz Juozas Vaičiūnas (1894–1962) przeprowadził remont kościoła oraz zainstalował nowe organy. Wikariusz Kazimieras Banevičius (1905–1942), (w Hoduciszkach posługiwał w latach 1934-1942) został zastrzelony przez Niemców.

W latach 1946-1955 proboszczem był dziekan Julijonas Steponavičius (1911–1991), późniejszy arcybiskup wileński. W 1954 roku dokonał restauracji wnętrza kościoła. W latach 1968-1981 proboszczem był ks. Bronius Laurinavičius (1913–1981), został pochowany w Hoduciszkach. Z jego inicjatywy wyremontowano kościół, ozdobiono freskami, zainstalowano ogrzewanie oraz wprawiono witraże.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj