Parafia Wszystkich Świętych w Wilnie

Parafia Wszystkich Świętych w Wilnie – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Wilnie, w archidiecezji wileńskiej w dekanacie wileńskim I.

Parafia Wszystkich Świętych w Wilnie
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Litwa

Siedziba

Wilno

Data powołania

ul. Rūdninkų 20/1, Wilno

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

wileńska

Dekanat

wileński I

kościół

Wszystkich Świętych w Wilnie

Proboszcz

ks. Gintaras Černius

Wezwanie

Wszyscy święci

Wspomnienie liturgiczne

1 listopada

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Wszystkich Świętych w Wilnie”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wszystkich Świętych w Wilnie”
Ziemia54°40′32″N 25°17′04″E/54,675556 25,284444
Strona internetowa

Nabożeństwa odprawiane są w językach polskim i litewskim.

Historia edytuj

Kościół Wszystkich Świętych i klasztor karmelitów trzewiczkowych w Wilnie został wzniesiony w latach 1620-1631. Po pożarze podczas bitwy o Wilno w 1655 r. karmelici odbudowali kościół i klasztor. W latach 1733–1749 pod kierunkiem ks. Idziego Polkiewicza dobudowano z boku kościoła wieżę-dzwonnicę. W 1772 w klasztorze, stanowiącym ośrodek litewskiej prowincji zakonu karmelitów, żyło 54 zakonników. W 1810 przy kościele erygowano nową parafię[1]. Karmelici przetrwali w klasztorze do roku 1885, kiedy ich zakon został zlikwidowany.

W 1908 r. wikariusz Petras Kraujalis zaczął głosić kazania w języku litewskim, czemu sprzeciwiało się polskie duchowieństwo. Kościół stoi na końcu ulicy Rudnickiej, przy której znajdowała się główna brama do żydowskiego getta. W czasie II wojny światowej proboszcz kanałami dostarczał do getta chleb. Ukrył też kilku Żydów przemyconych kanałami z getta. W przemycie żywności do getta pomagali także litewscy katolicy.

Po 1945 kościół został zamknięty. Po remoncie w latach 1967-1975, urządzono w nim w latach 80. XX w. Muzeum Litewskiej Sztuki Ludowej.

We wrześniu 1991 świątynia została zwrócona katolikom.

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Wałejko (z zespołem red. ks. Marek Borysiak, Anna Franko, Irena Jutkiewicz i Katarzyna Jutkiewicz): Praktyczny przewodnik po Wilnie. Przedsiębiorstwo Wydawnicze "Krzysztof Wałejko", Suwałki 2003, s. 167-168. ISBN 83-918978-2-6.

Bibliografia edytuj