Park Narodowy Alejandro de Humboldt
Park Narodowy Alejandro de Humboldt (hiszp. Parque Nacional Alejandro de Humboldt) – park narodowy w południowo-wschodniej części Kuby, w prowincjach Holguín i Guantánamo. Nazwany na cześć niemieckiego naukowca Alexandra von Humboldta, który wizytował wyspę w 1800 i 1801, od 2001 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO z uwagi na unikalne: powierzchnię, zróżnicowanie wysokości i form geologicznych, bogactwo endemicznej flory i fauny. Powierzchnia parku wynosi 711,38 km², z których 685,72 km² przypada na ląd, a 22,63 km² stanowi obszar morski. Obejmuje wysokości od poziomu morza do szczytu El Toldo (1168 m n.p.m.).
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
przyrodniczy |
| Spełniane kryterium |
IX, X |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2001 |
Położenie na mapie Kuby  | |
 20°27′07,9″N 74°49′12,1″W/20,452194 -74,820028
| |
Rzeki, biorące swoje źródła w górach parku są największymi rzekami na wyspach karaibskich. Dzięki bardzo dużej wilgotności występuje tu szczególnie duże zróżnicowanie biologiczne. Występuje tu 16 z 28 kubańskich endemicznych gatunków roślin, np. Dracaena cubensis, Podocarpus ekman. Faunę reprezentują liczne gatunki papug, jaszczurek, kolibrów, ślimaków oraz hutia i zagrożony Almik kubański.
Historia edytuj
Park Narodowy obejmuje obszar, który w historii był w bardzo małym stopniu eksploatowany przez człowieka, znane jest tu tylko archeologiczne stanowisko z czasów prekolumbijskich nad brzegiem Aguas Verdes. W XVIII i XIX w. w pogranicznych rejonach chronili się zbiegli niewolnicy.
Początki parku datuje się w latach 60., w 1996 obszary chronione zostały połączone w Park Narodowy, który został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2001.
Bibliografia edytuj
- Alejandro de Humboldt National Park. [dostęp 2014-03-13].