Partia Odrodzenia (Ukraina)

Partia Odrodzenia (ukr. Партія «Відродження») – ukraińska partia polityczna.

Historia

edytuj

Ugrupowanie powstało w 2004 jako projekt polityczny Heorhija Kirpy, ministra transportu w rządzie Wiktora Janukowycza[1]. Ugrupowanie wspierało urzędującego premiera w wyborach prezydenckich w 2004. 27 grudnia 2004, po wygranej Wiktora Juszczenki, Heorhij Kirpa został znaleziony martwy w swoim domu pod Kijowem. W wyniku śledztwa uznano, że popełnił samobójstwo[2]. Na czele partii stanął Serhij Demydenko[3]. Struktury partii zostały przejęte przez grupę deputowanych IV kadencji (m.in. były zięć Łeonida Kuczmy Ihor Franczuk, Anton Kisse i Ołeksandr Kuźmuk), którzy powołali w Radzie Najwyższej frakcję poselską[4]. Ugrupowanie wystartowało w wyborach parlamentarnych w 2006, otrzymując niespełna 1% głosów i nie przekraczając wyborczego progu[5].

W kolejnych latach partia nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności. Zarejestrowała się w 2014 w wyborach parlamentarnych w okręgu krajowym, uzyskując niecałe 0,2% głosów[6]. W 2015 Partia Odrodzenia ponownie została przejęta przez grupę posłów, którzy w parlamencie powołali frakcję Odrodzenia. Na czele partii stanął Wiktor Bondar, a jednym z liderów został Witalij Chomutynnik[1]. W wyborach samorządowych w 2015 ugrupowanie wprowadziło swoich przedstawicieli do blisko 10 rad obwodowych, a jego kandydaci zostali wybrani na merów m.in. Charkowa i Użhorodu[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b Шпаргалка виборцю: нові партії. pravda.com.ua, 19 października 2015. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  2. Police confirm Georgi Kirpa's death as suicide. ukrinform.net, 6 stycznia 2005. [dostęp 2015-11-23]. (ang.).
  3. Демиденко: Кирпа зробив помилку підтримавши Януковича, але він не міг застрелитись. vgolos.com.ua, 1 sierpnia 2005. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  4. Народні депутати України IV скликання (2002–2006). rada.gov.ua. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  5. Serwis CVK – Wybory 2006. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  6. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).
  7. Serwis CVK – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-23]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

edytuj