Partia szkocka
Partia szkocka jest otwarciem szachowym z grupy debiutów otwartych. Charakteryzują ją początkowe posunięcia:
- e4 e5
- Sf3 Sc6
- d4
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Partia szkocka zawdzięcza swoją nazwę korespondencyjnej partii rozegranej w 1824 roku między Edynburgiem a Londynem. Popularny debiut w XIX wieku, po roku 1900 znacznie stracił na popularności wśród światowej czołówki. Było to spowodowane ówczesną teorią, która mówiła, że grając ten debiut białe zbyt szybko rozpoczynają walkę w centrum szachownicy i tym samym dają czarnym szansę na szybkie wyrównanie gry. W drugiej połowie XX wieku otwarcie to było używane przez arcymistrzów Garri'ego Kasparowa i Jana Timmana jako tajna broń na dążenie przez czarne do grania dobrze zanalizowanej partii hiszpańskiej.
W encyklopedii otwarć szachowych partia szkocka oznaczona jest symbolem C45.
Podstawowe warianty edytuj
- 3...e:d4 4.S:d4 (główny wariant)
- 3...e:d4 4.Gc4 (gambit szkocki)
- 3...e:d4 4.c3 (gambit Göringa)
Wybrana bibliografia edytuj
- Gary Lane, 1993, Winning with the Scotch, Henry Holt & Co, ISBN 0-8050-2940-0
- Gary Lane, 2005, The Scotch Game Explained, Batsford, ISBN 0-7134-8940-5
- Peter Wells, 1998, The Scotch Game, Sterling, ISBN 978-0-7134-8466-3
- Lew Gutman, 2001, 4... Qh4 in the Scotch Game, Batsford, ISBN 0-7134-8607-4
- Władimir Barski, 2009, The Scotch Game for White, Chess Stars, ISBN 978-954-8782-73-9
