Pasmo Wiechy
 |
Ten artykuł może zawierać twórczość własną lub niezweryfikowane informacje. |
Pasmo Wiechy – grzbiet górski na Pogórzu Bukowskim zamykający od południa Kotlinę Sanocką, pomiędzy doliną Niebieszczanki i Sanoczka na południu i zachodzie i doliną Młynówki na wschodzie. Długość pasma ok. 9 km, nazwa pochodzi od kulminacji Wiecha 472 m n.p.m. nad Prusiekiem w północnej części i jakoś przyjęła się dla całego grzbietu. Grzbiet przebiega z południowego wschodu na północny zachód, prostopadle do swojego przebiegu, w kierunku doliny Sanu oddaje kilka długich grzbietów bocznych.
,_2011.jpg) Szyb naftowy na terenie Pasma Wiechy. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
max 525 (Stróżowskie Łazy) m n.p.m. |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
 49°31′24″N 22°09′32″E/49,523333 22,158889
| |
Grzbiet główny jest bardzo płaski, szeroki, miejscowo nawet bagnisty, najwyższą kulminacja są Stróżowskie Łazy, dalej na południe nad Porażem pasmo kończy się Księżą Górą 488 m n.p.m. Południowe stoki pasma, cały obszar Księżej Góry, oraz odcinkowo także rejon grani pokryty jest polami i łąkami, i poletkami myśliwskimi, większość grani i północne stoki pokryte są lasem, boczne grzbiety schodzące do doliny Sanu pokryte są polami i łąkami, zabudową wiosek Stróże Małe, Stróże Wielkie, Płowce, Zahutyń, oraz południowych dzielnic Sanoka: Posady, Jerozolimy, Zatorza. Południowe stoki odwadniają potoki Niebieszczanka i Młynówka, na północ płynie kilka potoków uchodzących bezpośrednio do Sanu na terenie Sanoka (Potok Płowiecki, Potok Stróżowski, Brodek, Zahutyń). W górnej części doliny potoku Brodek znajdują się powierzchniowe wycieki ropy naftowej, do dziś eksploatowane chałupniczo metodą płytkich wykopów.
Bibliografia
edytuj- Agnieszka Wędrychowska, Jacek Majerczak, Sebastian Borkowski, Dariusz Hop, Jakub Sadowy: Pogórze Przemyskie. Warszawa: Demart Sp. z o.o., 2006. ISBN 83-7427-274-0.
- Maciej Skowroński, Agnieszka Skowrońska-Wydrzyńska: Góry Sanockie. Sanok: San, 2005. ISBN 83-919725-3-4.
- Mapy WIG arkusz Sanok
- Google Earth i GoogleMaps w tym dostępne tam narzędzia pomiarowe