Paul Prosper Henrys
Paul Prosper Henrys (ur. 13 marca 1862 w Neufchâteau, zm. 11 listopada 1943 w Paryżu) – generał dywizji armii francuskiej.
| |
 generał dywizji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1862 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 listopada 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
W 1884 roku ukończył École spéciale militaire de Saint-Cyr, jako oficer kawalerii przebywał w Afryce Północnej. Pułkownik w 1910 roku. W czasie I wojny światowej był generałem brygady, generał dywizji w listopadzie 1914 roku. Dowódca armii francuskiej na wschodzie od 1917 roku do końca wojny. Szef Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce od kwietnia 1919 roku do października 1920 roku. Rada Dziesięciu postanowiła, że będzie dowódcą i szefem sztabu armii polskiej. Generał po przybyciu do Polski uznał to za niemożliwe. Pomyślnie ułożył stosunki z Józefem Piłsudskim. Od czerwca do lipca 1919 roku dowodził Frontem Zachodnim.
Pochowany u Inwalidów w Paryżu.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)[1]
- Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[2]
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych 1922, R.3 Nr 1, s. 11.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedja Wojskowa, t. III, Warszawa 1933, s. 325.
- Stanisław Jan Rostworowski, Listy z wojny polsko-bolszewickiej 1918–1920, Warszawa-Kraków 2015, s. 168.