Paweł Wasiliewicz Wołodin, ros. Павел Васильевич Володин (ur. 29 czerwca 1901, zm. ?) – inżynier, generał major Wojsk Łączności Armii Radzieckiej, generał brygady ludowego Wojska Polskiego.

Paweł Wołodin
Павел Васильевич Володин
generał major generał major
Data urodzenia

29 czerwca 1901

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
Ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”

W okresie od 18 lutego 1951 roku do 23 listopada 1956 roku pełnił służbę w Wojsku Polskim na stanowiskach: komendanta Oficerskiej Szkoły Łączności Radiowej w Zegrzu (1951–1952), zastępcy szefa Wojsk Łączności WP (1952–1954), pełniącego obowiązki szefa Wojsk Łączności WP (1952–1953), komendanta Fakultetu Wojsk Łączności w Wojskowej Akademii Technicznej (1954–1956). 12 sierpnia 1955 roku został mianowany generałem majorem Wojsk łączności.

Życie prywatne

edytuj

Mieszkał w Leningradzie. Żonaty z Walentyną Grigoriewną Elenskają z domu Makarową (1904–1953), artystką - śpiewaczką. Miał dwie przybrane córki[1].

Przypisy

edytuj
  1. Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010, s. 259

Bibliografia

edytuj
  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
  • Edward Jan Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943–1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795.