Paweł Wojnar (ur. 1881, zm. 1969) – polski przywódca i pastor zielonoświątkowy, w latach 1938–1945 prezes Związku Stanowczych Chrześcijan, więzień obozu koncentracyjnego Dachau.

Paweł Wojnar
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1881

Data śmierci

1969

Prezes Związku Stanowczych Chrześcijan
Okres sprawowania

1938–1945

Wyznanie

zielonoświątkowe

Kościół

Związek Stanowczych Chrześcijan

Życiorys

edytuj

We wczesnym okresie życia był działaczem Społeczności Chrześcijańskiej na Śląsku Cieszyńskim, z której został usunięty po roku 1907 z powodu krzewienia przeżyć właściwych ruchowi zielonoświątkowemu. Był podoficerem armii austriackiej i w tym charakterze od 1909 odbył szereg podróży do wielu miejsc cesarstwa, które wykorzystywał do nawiązywania kontaktów religijnych i promowania bliskiego mu stylu pobożności[1]. Zapoczątkował powstanie w 1917 zboru ewangelikalnego w Lublinie, który później działał w ramach Zrzeszenia Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan, a obecnie jest zborem Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan[2].

Po powrocie na Śląsk Cieszyński włączył się w działalność Związku Stanowczych Chrześcijan. W 1938 stanął na jego czele jako prezes Związku i pozostawał na tym stanowisku do 1945. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, ze względu na odmowę podpisania volkslisty został osadzony w obozie koncentracyjnym Dachau, gdzie przebywał w latach 1940-1942[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Tadeusz J. Zieliński: Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej. Katowice: Credo / CLC, 2014, s. 352. ISBN 978-83-931204-9-9.
  2. Historia zboru. www.kechlublin.pl. [dostęp 2015-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-30)]. (pol.).