Pazuzu – demon-bóstwo z wierzeń asyryjskich i babilońskich, występujący w mezopotamskich źródłach pisanych i ikonograficznych z pierwszego tysiąclecia p.n.e.

Figurka Pazuzu ze zbiorów Luwru (Asyria lub Babilonia, VII w. p.n.e.). Inskrypcja na odwrocie: Jestem bogiem Pazuzu, synem boga Hanbi, królem złych wiatrów.
Jeden z amuletów przeciw Lamasztu z postacią Pazuzu „wychylającego się” spoza amuletu. W dolnym rejestrze przedstawiono Pazuzu przepędzającego Lamasztu do świata podziemnego (Asyria, I poł. I tys. p.n.e., zbiory Luwru)
Amulet przeciw Lamasztu ze zbiorów Luwru. W dolnym rejestrze pośród przedmiotów „odstraszających” demonicę ukazane zostały główka i figurka Pazuzu

Wygląd edytuj

Wygląd Pazuzu znany jest z przedstawiających go figurek i wizerunków na amuletach. Ukazują go one jako hybrydę łączącą w sobie cechy ludzkie (ogólna postać) i zwierzęce (lwia lub psia głowa, ręce zakończone łapami, ptasie nogi i skrzydła, ciało pokryte łuską, ogon).

Działalność edytuj

Pazuzu uważany był za złego demona świata podziemnego. Jako „król złych wiatrów” oskarżany był o sprowadzanie sezonowych susz, plag szarańczy oraz głodu. Zdaje się jednak, że czasem odgrywał też rolę dobroczynną, o czym świadczyć może jego obecność na amuletach chroniących przed demonicą Lamasztu, gdzie przedstawiano go jako tego, który przepędzał ją z powrotem do świata podziemnego. Przed demonicą chronić miały też figurki Pazuzu umieszczane w domach oraz wisiorki w kształcie jego głowy zawieszane na szyjach kobiet ciężarnych.

Pazuzu we współczesnej kulturze edytuj

Bibliografia edytuj

  • hasło „Pazuzu”, [w:] Jeremy Black, Anthony Green, Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 1998, s. 157.

Linki zewnętrzne edytuj