Pentera – typ okrętu używanego w starożytności przez Greków, Fenicjan, a w okresie od wojen punickich – także przez Rzymian. Był bardzo podobny do triremy, lecz znacznie od niej większy. Jego wyporność wynosiła około 300 ton. Pentera była wyposażona w dwa maszty ustawione na dziobie ukośnie i posiadała ożaglowanie rejowe. Załoga składała się z 300 wioślarzy i 200 żołnierzy. Przeważnie jedno wiosło było obsługiwane przez pięciu wioślarzy. Na uzbrojenie pentery składały się balisty i katapulty.

Rzymskie quinqueremy wzorowane były na kartagińskich piątkach i zostały masowo użyte w I wojnie punickiej. Przybliżone dane techniczne:

  • Długość – 37 m
  • Szerokość – 4 m
  • Zanurzenie – 1,4 m
  • Załoga:
    • Wioślarze:
    górny rząd – 112
    środkowy – 108
    dolny – 50
    • Marynarze – 30
    • Piechota morska:
    w czasie pokoju – 40
    w czasie wojny – 120

Bibliografia

edytuj
  • John Warry: Warfare in the Classical World, Barnes & Noble Books, New York 1980, ISBN 1-56619-463-6
  • Encyklopedia techniki wojskowej, wyd. MON 1987