Perpetua

imię żeńskie

Perpetuaimię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od przymiotnika łac. perpetuus oznaczającego „nieprzerwany, ciągły”[1]. W Polsce imię to jest notowane co najmniej od 1621 roku[2], jednakże poza kręgami zakonnymi nie występuje[3].

Perpetua
Płeć

żeńskie

Imieniny

7 marca

Znaczenie
Języki

łacina

Słowo

łac. perpetuus, r.ż. perpetua

Znaczenie

„nieprzerwana, ciągła”

Alternatywne nazwy
Odpowiednik dla płci przeciwnej

Perpet

Męskim odpowiednikiem jest Perpet (łac. Perpetuus).

Perpetua imieniny obchodzi:

Przypisy

edytuj
  1. a b c Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 4, Kraków: WAM, 2000, ISBN 83-7097-671-9, OCLC 830259526.
  2. Teki Dworzaczka, Księgi grodzkie i ziemskie, Poznań > Rezygnacje > XVII wiek > Część 1, 8344 (Nr. 1412)
  3. Perpetua [online], deon.pl [dostęp 2024-03-08].
  4. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-374-4, OCLC 830087504.
  5. Katolsk.no