Petra Burka

kanadyjska łyżwiarka figurowa

Petra Burka (ur. 17 listopada 1946 w Amsterdamie[1]) – kanadyjska łyżwiarka figurowa pochodzenia holendersko-czeskiego, startująca w konkurencji solistek. Brązowa medalistka olimpijska z Innsbrucka (1964)[2], mistrzyni świata (1965) i dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata (1964, 1966), mistrzyni Ameryki Północnej (1965) oraz trzykrotna mistrzyni Kanady (1964–1966). Następnie trenerka łyżwiarstwa figurowego i działaczka sportowa.

Petra Burka
Ilustracja
Petra Burka (1965)
Reprezentacja

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1946
Amsterdam

Wzrost

153 cm

Konkurencja

Solistki

Trener

Ellen Burka

Klub

Toronto SC

Zakończenie kariery

1966

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1964 łyżwiarstwo figurowe
(solistki)
Mistrzostwa świata
złoto Colorado Spring 1965 solistki
brąz Dortmund 1964 solistki
brąz Davos 1966 solistki
Mistrzostwa Ameryki Północnej
złoto Rochester 1965 solistki
srebro Vancouver 1963 solistki

W 1965 roku została pierwszą solistką, która skoczyła potrójnego salchowa w zawodach międzynarodowych (mistrzostwa świata).

Życiorys edytuj

Jej matką była łyżwiarka figurowa, trenerka i choreografka łyżwiarska pochodzenia holenderskiego, Ellen Burka (z domu Danby), ojcem artysta Czech Jan Burka. Rodzice mieli żydowskie korzenie, byli więźniami obozu koncentracyjnego Theresienstadt (niedaleko Pragi), gdzie się poznali. Obydwoje wyszli na wolność po wyzwoleniu przez armię sowiecką i pieszo udali się do oddalonego o ok. 900 km miasta rodzinnego Ellen, Amsterdamu, aby wziąć ślub na niekomunistycznej ziemi. Po narodzinach córek wyemigrowali do Kanady, gdzie rozwiedli się w latach 50. Petra i jej siostra Astrid były wychowywane po rozstaniu rodziców przez matkę w wierze chrześcijańskiej, aby uchronić je przed antysemityzmem. O żydowskiej przeszłości rodziców dowiedziały się, będąc nastolatkami[3].

Jej pierwszą trenerką była matka. W 1965 Petra zdobyła potrójne złoto, tzn. mistrzostwo świata, kontynentu i kraju. Podczas mistrzostw świata w tym roku została pierwszą kobietą, która wykonała potrójnego salchowa na arenie międzynarodowej (wcześniej wykonała go na mistrzostwach Kanady w 1962 roku)[4][5].

Po zakończeniu kariery sportowej aktywnie promowała łyżwiarstwo figurowe we współpracy z kanadyjską federacją Skate Canada. Następnie zaczęła pracować w komercyjnym przemyśle filmowym i jako trenerka łyżwiarstwa figurowego[5]. Osiedliła się w Toronto[1].

Osiągnięcia edytuj

 
Ceremonia medalowa podczas igrzysk olimpijskich (1964); od lewej: Regine Heitzer, Sjoukje Dijkstra i Petra Burka
 
Burka podczas występu w zawodach olimpijskich (1964)
Zawody 1961 1962 1963 1964 1965 1966
Międzynarodowe[5][6][7]
Igrzyska olimpijskie 3
Mistrzostwa świata 4 5 3 1 3
Mistrzostwa Ameryki Północnej 2 1
Krajowe[8]
Mistrzostwa Kanady 1 J 2 2 1 1 1

Nagrody i osiągnięcia edytuj

  • Galeria Sławy Skate Canada – 1997[9]
  • Galeria Sławy Legend Sportu Ontario – 1995[9]
  • Galeria Sławy Kanadyjskiego Komitetu Olimpijskiego – 1972[9]
  • Kanadyjska Galeria Sławy Sportu – 1966[9]
  • Lou Marsh Trophy – 1965[5]
  • Sportsmenka Roku Kanady – 1965[5]
  • Sportsmenka Roku Kanady – 1964[5]

Przypisy edytuj

  1. a b Petra Burka [online], Team Canada - Official Olympic Team Website, 19 września 2011 [dostęp 2020-12-16] (ang.).
  2. Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games: Women’s Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  3. Famed coach skated under the radar of antisemitism. jewishtribune.ca, 2008-11-25. [dostęp 2020-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-15)]. (ang.).
  4. Petra Burka. theglobeandmail.com, 2009-05-18. [dostęp 2020-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-21)]. (ang.).
  5. a b c d e f Sports Reference – Petra Burka. Sports Reference. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  6. North American Figure Skating Championships. goldenskate.com. [dostęp 2020-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-12-16)]. (ang.).
  7. World Figure Skating Championships 1960–1969 – Ladies – Result. eskatefans.com. [dostęp 2020-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-26)]. (ang.).
  8. Skatecanada ↓, s. 167.
  9. a b c d Skate Canada Hall of Fame 1997. skatecanada.ca. [dostęp 2020-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-21)]. (ang.).

Bibliografia edytuj