Piła (struga)
rzeka w Polsce, dopływ Małej Panwi
Piła (Leguncja, Ligancja, Potok Świniowicki[2], Ligendzie, niem. Piela, Pielagraben, Liganzie-Graben[3]) – struga, lewobrzeżny dopływ Małej Panwi[4] o długości 14,64 km[5]; trzeci co do wielkości (po Małej Panwi i Stole) ciek gminy Tworóg. Jej źródło bije nieopodal Kopienicy. Stamtąd płynie przez Wojskę i Świniowice, by w Krupskim Młynie wpaść do Małej Panwi.
 Piła w Krupskim Młynie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Struga | |
| Długość | 14,64 km |
| Źródło | |
| Miejsce | nieopodal Kopienicy |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Mała Panew |
| Miejsce |
na pd. wsch. od Krupskiego Młyna |
| Wysokość |
225 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego  | |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Piła na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2016-05-12].
- ↑ Piła na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 8 - 9 listopada 2004; Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r., M.P. Nr 17, poz. 225 [dostęp 2016-05-12].
- ↑ praca zbiorowa pod red. Henryka Borka: Hydronimia Odry. Wykaz nazw w układzie hydrograficznym. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego, 1983, s. 38.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 208, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Liganzja na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2016-05-12].