Pień (Czarny Dół; niem.: Pinn See)[3]jezioro w Polsce na Pojezierzu Łagowskim, położone w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Lubrza[4].

Pień
Czarny Dół, Piń[1]
Ilustracja
Jezioro Pień
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Łagowskie

Wysokość lustra

81,7[2] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

18,3–20,5[2][1]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


620 m[2]
500 m[2]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


3,3[2] m
7,1[2] m

Długość linii brzegowej

2100 m[2]

Objętość

603,9 tys. m³[2]

Położenie na mapie gminy Lubrza
Mapa konturowa gminy Lubrza, blisko centrum po prawej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pień”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pień”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pień”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pień”
Ziemia52°16′19″N 15°26′19″E/52,271944 15,438611

Obecna nazwa została wprowadzona urzędowo 17 września 1949 roku[5]. Państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę oboczną podaje nazwę Czarny Dół[6].

Charakterystyka edytuj

Jezioro Pień jest zbiornikiem położonym w lesie, kilometr na południe od Nowej Wioski. Jest własnością prywatną. Wędkowanie oraz wypoczynek na terenie jeziora są możliwe po uzyskaniu zgody właściciela[7].

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski leży na terenie zlewni siódmego poziomu Kanał Niesulicki do jez. Goszcza[8]. Identyfikator MPHP to 1878811[8].

Ochrona środowiska edytuj

Jezioro znajduje się na terenie obszaru chronionego krajobrazu o nazwie Rynna „Ołoboku i Paklicy”[9]. Głównym założeniem ochronnym tej strefy jest ochrona naturalnego korytarza ekologicznego wzdłuż wspomnianej rynny polodowcowej[10]. Dodatkowo nad wschodnim brzegiem jeziora znajduje się pomnik przyrody Krzeczkowskie Bagno, a w odległości około 500 metrów na wschód Rezerwat przyrody Pniewski Ług.

Przypisy edytuj

  1. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 550. ISBN 83-232-1732-7.
  2. a b c d e f g h Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 44-45, ISBN 83-86001-29-1.
  3. Muhlbock, Meßtischblatt nr. 3758, 1:25 000, 1938
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 262, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 11)
  6. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 100466
  7. Gmina Lubrza, Analiza zagrożeń w tym identyfikacja miejsc, w których występuje zagrożenie dla osób wykorzystujących obszar wodny do pływania, kąpania się, uprawiania sportu i rekreacji [online], web.archive.org, styczeń 2020 [dostęp 2022-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-09].
  8. a b Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2022-05-18].
  9. Rozporządzenie Nr 14 Wojewody Lubuskiego z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie określenia obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa lubuskiego [online].
  10. Projekt uchwały Sejmiku Województwa... - Rynna Paklicy i Ołoboku - Gmina Lubrza [online], bip.lubrza.pl, s. 54 [dostęp 2022-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-06].