Piotr Drzewiecki (medioznawca)

polski miedioznawca

Piotr Drzewiecki (ur. 1977) – polski medioznawca, dr hab. teologii środków społecznego przekazu, profesor uczelniany UKSW, specjalista w zakresie edukacji medialnej, wykładowca w Wyższej Szkole Kształcenia Zawodowego we Wrocławiu.

Piotr Drzewiecki
Piotr Drzewiecki (medioznawca)
Piotr Drzewiecki, 2017
Data urodzenia

1977

Zawód, zajęcie

medioznawca

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

dr hab. prof. UKSW

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Stanowisko

profesor uczelniany UKSW

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Autor m.in. programu i pierwszego[1] w Polsce podręcznika edukacji medialnej „Media Aktywni” (2010)[2]. Animator warsztatów i szkoleń edukacyjno-medialnych. Współpracuje z instytucjami państwowymi i organizacjami pozarządowymi w Polsce przy tworzeniu projektów edukacyjnych i badawczych m.in. z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym, Fundacją Nowoczesna Polska. Członek Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych[3]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr I im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Otwocku. Dziennikarz prasy edukacyjnej, branżowej i regionalnej m.in. „Linii Otwockiej”[4].

Publikacje (wybór)

edytuj
  • Film sportowy. Metoda i praktyka badań medioznawczych, Warszawa 2022.
  • Medioznawstwo sportowe, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2021.
  • Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji medialnej? Program nauczania edukacji medialnej dla gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z opracowaniem metodycznym, Piotr Drzewiecki, Otwock-Warszawa 2010.
  • Renesans słowa. Wychowanie do logosfery w kulturze audiowizualnej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010.
  • Edukacja medialna w nowej podstawie programowej kształcenia ogólnego, „Biuletyn Edukacji Medialnej” nr 5, 2010, s. 22 - 33.
  • Edukacja medialna a nauczanie religii w szkole, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2013.
  • Cyfrowa przyszłość. Katalog kompetencji medialnych i informacyjnych, z A. J. Dąbrowską, D. Górecką, A. Gruhn, L. Hojnackim, J. Jasiewicz, J. Lipszycem, W. Majewskim, E. Murawską-Najmiec, G. D. Stunżą, K. Śliwowskim, P. Tafiłowskim, M. Wilkowskim i M. Woźniakiem, Fundacja Nowoczesna Polska, Warszawa 2012.

Odznaczenia i nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Piotr Boroń, Edukacja medialna w Polsce XXI wieku ze szczególnym uwzględnieniem prac KRRiT w latach 2007-2010 [online], 2012, s. 5.
  2. Piotr Drzewiecki, Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji medialnej? [online], 2010 [dostęp 2020-02-26].
  3. Członkowie Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2016-06-25. [dostęp 2020-01-01]. (pol.).
  4. Przemek Skoczek, Piękna dwudziestoletnia, „Linia Otwocka”, 12 kwietnia 2018.
  5. M.P. z 2015 r. poz. 850