Piotr Mormul

polski matematyk

Piotr Mormulpolski matematyk, doktor habilitowany nauk matematycznych. Specjalizuje się w osobliwościach dystrybucji i modułów pól wektorowych, geometrii sub-Riemannowskiej oraz geometrycznej teorii sterowania. Profesor nadzwyczajny w Instytucie Matematyki i Zakładzie Matematyki Finansowej i Ubezpieczeniowej Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, a wcześniej także pracował naukowo w Instytucie Matematycznym PAN[1][2][3].

Piotr Mormul
doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: geometria sub-Riemannowska, geometryczna teoria sterowania, teoria osobliwości
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1990 – matematyka
Instytut Matematyczny PAN

Habilitacja

2003 – matematyka
Uniwersytet Warszawski

naukowiec
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Instytut Matematyczny PAN

Życiorys edytuj

Piotr Mormul jest wnukiem podkomisarza Policji Państwowej Piotra Mormula zamordowanego w 1940 r. w więzieniu NKWD w Kalininie (Twer) i pochowanego na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje[4].

Studia matematyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Stopień doktorski uzyskał w Instytucie Matematycznym PAN w 1990 na podstawie pracy pt. Klasyfikacja osobliwości trójek pól wektorowych na R4, przygotowanej pod kierunkiem prof. Feliksa Przytyckiego[1]. Habilitował się na UW w 2003 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Flagi Cartana-Goursata i ich osobliwości[1]. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego.

Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Symmetry Integrability and Geometry-Methods and Applications”, „Journal of Mathematical Sciences”, „Contemporary Mathematics and Its Applications” oraz „Central European Journal of Mathematics”[5][6][7][8].

Przypisy edytuj

  1. a b c Dr hab. Piotr Mormul, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-07-29].[martwy link]
  2. dr hab. Piotr Mormul. usosweb.uw.edu.pl. [dostęp 2016-06-18].
  3. dr hab. Piotr Mormul, prof. UW. mimuw.edu.pl. [dostęp 2016-07-14].
  4. Piotr Zychowicz: Alianci. Opowieści niepoprawne politycznie V, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2021, s. 141.
  5. Piotr Mormul (publikacje). mimuw.edu.pl. [dostęp 2016-07-29].
  6. Piotr Mormul (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-07-26].
  7. Piotr Mormul (publikacje). arxiv.org. [dostęp 2016-07-26]. (ang.).
  8. dr hab. Piotr Mormul (publikacje). pbn.nauka.gov.pl. [dostęp 2016-07-26].