Plac Pigalle

plac w Paryżu

Plac Pigalle – plac w IX dzielnicy Paryża, pomiędzy bulwarem de Clichy i bulwarem Rochechouart, niedaleko Bazyliki Sacré-Cœur, u podnóża wzgórza Montmartre. Nazwa placu pochodzi od nazwiska rzeźbiarza Jean-Baptiste Pigalle (1714–1785) i jest centralną częścią dzielnicy Pigalle. Na placu znajduje się stacja metra Pigalle.

Plac Pigalle
Place de la Barrière-Montmartre
9. dzielnica Paryża
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, u góry znajduje się punkt z opisem „Plac Pigalle”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Plac Pigalle”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Plac Pigalle”
Ziemia48°52′56,0″N 2°20′14,0″E/48,882222 2,337222

Historia edytuj

Plac został wytyczony w roku 1789 jako półkolisty skwer przy bulwarze de Clichy, w miejscu podejścia do wzgórza Montmartre. Początkowo nazywał się Place de la Barrière-Montmartre, dopiero w 1864 r. otrzymał obecną nazwę. Dookoła został zabudowany kamienicami, w których na parterze mieściły się kawiarnie. Bliskość dzielnicy Montmartre spowodowała, że pod koniec XIX i na początku XX wieku w budynkach okalających plac umieścili swoje pracownie znani malarze i rzeźbiarze, a kawiarnie stały się miejscem spotkań artystycznej bohemy Paryża[1]. W latach 40. XX wieku w okolicy placu powstało wiele domów publicznych[1]. Obecnie plac jako znajdujący się w centrum dzielnicy Pigalle, miejsca znanego jako dzielnica czerwonych latarni, jest często odwiedzany przez zagranicznych turystów ze względu na sex shopy i kluby erotyczne znajdujące się pobliżu[2].

Znane budynki edytuj

Pod numerem 1. mieściła się kawiarnia L'Abbaye de Thélème, w której malarze wystawiali swoje prace.

Pod numerem 3., na rogu przy rue Frochot mieściła się kawiarnia du Rat Mort[3], słynąca z tego, że była otwarta przez całą noc.

Pod numerem 5. znajdował się warsztat Gabriela Dauchota (1927-2005), malarza ze szkoły paryskiej.

Pod numerem 9. mieściła się słynna kawiarnia Café de la Nouvelle Athènes, a powyżej na piętrze fotograf Paul Sescau (1858–1926) miał studio fotograficzne.

Pod numerem 11. mieści się do dziś Folies Pigalle, które było teatrem, kinem i kabaretem a obecnie jest klubem nocnym[4].

Odniesienia w kulturze edytuj

Plac Pigalle na trwałe zapadł w polszczyźnie i w polskiej kulturze masowej dzięki hasłu „W Paryżu najlepsze kasztany są na placu Pigalle”, którym posługiwali się francuscy antyfaszyści w bardzo popularnym polskim serialu filmowym Stawka większa niż życie; odzewem było: „Zuzanna lubi je tylko jesienią”, a kontrodzewem: „Przesyła Ci świeżą partię”[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Sue Aran, Here and There: Une Petite Histoire of Place Pigalle in Paris... and Seattle [online], Bonjour Paris, 15 listopada 2017 [dostęp 2020-05-20] (ang.).
  2. Montmartre and Pigalle area guide [online], Time Out Paris [dostęp 2020-05-20] (ang.).
  3. c, Le Rat Mort. Place Pigalle. [online], Montmartre secret [dostęp 2020-05-20] (fr.).
  4. Folies Pigalle Paris [online], www.facebook.com [dostęp 2020-05-20] (pol.).
  5. "Niestety, muszę ci jeszcze raz przyłożyć". Przypominamy najlepsze cytaty Hansa Klossa. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2014-11-27. [dostęp 2017-12-05].