Platforma pionowo kotwiczona

Pływająca platforma wiertnicza lub wydobywcza

Platforma pionowo kotwiczona[1] (TLP), Tension-leg platform, także Tensioned-leg platform – pływająca platforma wiertnicza lub wydobywcza, zamocowana do dna morskiego za pomocą wielu pionowych lub prawie pionowych lin lub konstrukcji pracujących tylko na rozciąganie.

Poglądowy schemat TLP. Widoczna część pływająca i napięte pionowe liny kotwiczące

Część robocza platformy podtrzymywana jest na powierzchni przez zespół pontonów. Do narożników części pływającej przymocowane są liny lub konstrukcje, zamocowane drugim końcem do specjalnych pali wbitych w dno morskie. Długość lin lub konstrukcji jest dobrana tak, że niezależnie od poziomu wody i ruchów platformy, są one cały czas mocno napięte. Dzięki temu część pływająca platformy jest bardziej stabilna niż przy platformach zakotwiczonych w tradycyjny sposób (gdzie zwis na linach lub łańcuchach kotwicznych pozwala na przemieszczanie się platformy a jej odległość od dna zależy od poziomu wody).

Pierwsza platforma tego typu weszła do eksploatacji w 1984[2]. Użycie TLP jest opłacalne przy głębokościach rzędu 150-1500 metrów. Ze względów na problemy techniczne nie rozważą się obecnie (2017) użycia ich na głębokościach powyżej 1800 metrów[2].

Przypisy edytuj

  1. Ryszard Pakos, Ernest Romek, Konstrukcje stalowe pełnomorskie (offshore) – rodzaje, remonty, „Przegląd spawalnictwa”, 1/2009, 2009, s. 5.
  2. a b Edmund Muehlner, Tension Leg Platform (TLP), American Cancer Society, 2017, s. 1–10, DOI10.1002/9781118476406.emoe400, ISBN 978-1-118-47640-6 [dostęp 2020-11-29] (ang.).

Bibliografia edytuj